Galiba gölgeleri seviyorum ben...
Aydınlıkta durayım, izleyim duvarları
Belki zincirlerim kesik, umurumda değil
Yüreğimde acılar sarmaşıklarla yarışır!

Bir mağara ağzına ibret için asılmalı düşlerim;
Ümidi taşların arasına gizlemiş sahte bir şair,
Sevincini şarkılara boğan bir aptal gibi.

Oysa ateş bir annenin eteğinin arkasında dalgalanıyor;
Utangaç, başını bir çıkarıp bakıyor bana, bir saklanıyor:
Gercekler devrimcidir ama yakmaz!

Gölgeler gelip geçiyor, bazen durup sarıyor bedenimi,
Daha da fazla özlemek demek bu:
Bazı dövüşlerin kendisi zaferdir,
Ve ancak gölgeler dokunmadan ısıtabilir!..

Galiba gölgeleri seviyorum ben...
Gölgelerle yatıp, gölgelerle kalkıyorum
Şiir fısıltıları içinde geceler boyu kıvranarak!