Tanrı kelebekleri, iki defa yarattı
Önce altın kozaya, birinciyi kapattı


Küçücük dünyasında büyümeyi bekledi
Büyüyüp olgunlaşmak için sabredip direndi


Beğenilmek için çok güzel olmak istedi
Güzel olmak gerekmez sevenlere, öğrendi


Bir damla akyuvardım, ilkinin yüreğinde
Ve rengim masmaviydi, dolaştım bedeninde


Arsız bırakmak için, ar damarı koparttım
Yer Tanrısı suskunken, tan vakti düşlerinde


Pcncerelerindeki, gölge oyunlarında
Bir kaçamak uğruna, kozayı kırıp çıktı


Uyanırken repliği tükenen buluşmanın
Şuh kahkahalarıyla Şeytan ile kelebek


Her çiçeğin tadına sormadan bakacaktı
Tadına vararak korkmadan yaşayacaktı


Hiç düşmemek için güçlü olmak gerekliydi
Sükunet içinde yaşamak için niyetliydi


Tanrı, renga renk boyadı, o kanatlarını
Sonra kızıl bir aleve çevirdi Şeytanı


İki aşık gülüşler saçarak kavuşunca
Kelebekler çabucak yanar ölür şeytana...

*


22 Ekim 2012... 04:40
Şair Kemal PARACIKOĞLU (Kemnur)