Sen yasak şehrin,
Girilmeyeni.
Osmanı ali,
İstanbul'sun.
Sen ölümsüz aşkın,
Vazgeçilmeyen.
Romanısın,
Leylai mecnun misali.
Sen bir hüznü AY'sın,
Eşi görülmeyen mayıs.
Ve sen,
Bir sevdasın.
Baharı aşklarınla,
Dillerden düşmeyen.
Yine sevdaları,
Özlemlere yükleyip.
Terkederek baharı,
Ve Mayıs'ı İstanbul'a.
Rakı nefesli sabahlarda,
Kanatlandık.
Darağacına yürümeden evveli,
Mayıs güllerince ağlamaklı.

İRFAN KARABULUT
ClassicsaiR