kış aşkım
avucuma düşen kar taneleri eriyor uyuşmuş üşümüş
bekliyorum daha düşmedi benim tanem kar tanem

bir kentin arka bahçesinde sığınıyorum sana
solgun bakışlarım çılgın beyazlığına tutsak senin
ürkek bakışlarım çılgın beyazlığına tutsak kentin
sen kentsin kent sensin sığınıyorum sana ve sana

söyleyemediğim bir şey var nedir dilimin ucunda
içime hapsolmuş tipiden üşüdüm, soluğumdan sızan solgun kar taneleri
soluğumdan sızan ürkek kar taneleri dilimin ucunda

seni belki seviyorum kış aşkım
seni galiba seviyorum kış aşkım

galiba

sofalar seninle ısınacaksa
açılacaksa yollar seninle
seninle sesler çoğalacaksa
dolacaksa seninle sokaklar

mutlaka

bana sokulursan
beni solursan
beni duyarsan
susarsan dingin yanımda oturup

elbette

seni seviyorum kış aşkım

seviyorum seni