Ýnsanlar yeni gün doðumunda sevinirmi,heyecanlanýrmý yoksa yaþýndan bir gün geçti diye üzülürmü onu bilmem.Ama ben her yeni doðan güne çok önem veririm.Benim için her yeni doðan gün yaþama gözlerini açmýþ taptaze,günahsýz bir bebek gibidir.
Irký,dini,dili,kültürü,renginden habersiz yaþama gözlerini açan bu bebek daha doðar doðmaz cinsiyetçilik ve ýrkçýlýk damgasýný alnýna kader düðümü gibi vurulur.
Yeni bir gün doðumuda böyledir.Doðarken umut saçar yeryüzünde yaþayan veya yaþamayan herþeyin üzerinde kendi yaþam ýþýklarýný saçar.Kimsenin dinine,ýrkýna,rengine,düþüncelerine bakmadan herkesi kuçaklar baðrýnda.Umut ve yaþam dolu ýþýklarý yüreklere nakþeder.
Ana rahminden ayrýlan bebek aðlar.Çünkü bir belirsizlik içine sürüklenir.O sýcacak güvenilir yerden,herþeyden habersiz anne sevgisi ile donanmýþ yerden çýkar ve etrafýnda tanýmadýðý delice hareketler eden yüzlerinde aptallýk,þaþkýnlýk belirtileri olan ,durmadan konuþan,baðýraþan insanlarý görür ve sessizce dokuz ay beklediði huzur ve inziva ortamýnda ayrýlýnca ve bu manzarayý görünce bebek aðlamaya baþlar.Çünkü hiç duymadýðý sesler,hiç görmediði suretler onu ürkütür ve çaresizliðe iter.
Günün doðumu ve batýþýda böyledir.Gün doðarken bizlere yeniden þans vermek için doðar.Yeniden gülmemiz,pozitif olmamýz için doðar.Gün doðarken yaþamýda,sevincide,doðayýda kendisiyle getirir.Gün doðarken yaþam baþlar gözlerde ve yüreklerde.Nekadar yorgun ve öfkeli olursak olalým günle birliklte bizde yeniden doðarýz ve tazeleniriz.
Gün doðarken rengarenk açan çiçerklere,aðaçlara,hayvanlara ve biz insanlara canlýlýk ve mutluluk verir.Ýçimizi aþk ile,sevgi ile donaltýr.Gülücükler ekler asýk ve solmuþ bakýþlarýmýza.Yeni doðan bebekle öyledir aðlamasý insaný üzsede tatlýdýr,huzur verir,sevinç verir.
Ama günün baþlamasý ve zamanýn kendini yitirmesi ile bu çoþkunluk,sevinç,huzur,aþk ve sevgi yerine nefrete,kine,karamsarlýða ve yalnýzlýða býrakýr.Çünkü insanlar kendi gerçekliðini ve deðerlerini unuttup egoist bir tavýr takýlýp ben anlayýþý ile yürümektedir.Ondandýrki Gün insanlara küser ve göçe baþlar.
Herþyeri kendine mal eden iktidar düþünceli pis erkek egemen sistem ben’i oynamaktadýr.Kendinden olmayaný dýþlama,ötekileþtirmek kendini farklý kýlmak merkeziyetçiliði oynamak ve dahada ileri gidip tanrýcýlýða soyunmaktýr.Yeryüzünün tek hakimi Tanrýnýn iktidardaki mührü konumuna girip ýrkçý denen illeti insan zihnine kalýplaþtýrmýþtýr.
Eþini hastaneye götürür eþi yeni bir yaþam dünyaya getirir.Bu yaþamý çok sever alýp öper baðrýna basar ama eþinin yakýndaki siyahi olan yaþamý ötekileþtirir Tanrýnýn laneti diye uzak durur.
Ýbadethaneye gider ibadetini yapar ama hemen yanýndaki ayný Tanrýya inanan ama görüþleri farklý olan baþka bir dine küfür atmattan,lanetlemekten,saldýrýp berteraf etmekten kendini yükümlü zanneder.
Yaþamý yaþam yapan,güzelleþtiren,anlamlaþtýran renklerdir.Gökkuþaðý rengi buna örnektir.Yaþamda ýrkçýlýk ve ötekileþtirmek olsaydý doða gökkuþaðýný örnek olsun diye önümüze koymazdý.
Sorgulamadýðýmýz için,empati kuramadýðýmýz için hep ben’leri oynuyoruz ve sürekli kendi gerçekliðimizden kopuyoruz ve ýrkçýlýk denen hayvansý düþüncenin kafatasçýlýðýn ürünü haline geliyoruz.