Bazen hislerimi yazmayı diliyorum
Sinem hicran içindeyken, nefesin garipleşirken, gözler yaş dökerken
Yazmalıyım diyorum ve fakat sukut etmeryi daha değerli buluyor ve sabrediyorum
Ne vakit telime dokunan bir lahza olsa, mızrabın sesi içimi buksa, olsun diyor içimi çekiyorum

Sessiz ve yüksek yerleri diliyorum
Alıp başımı ve sinemi bırakmayan sancıları sual ediyorum
Kalbimi titreten, haşyetin hassasiyetini ruhuma zerkeden esini nefesleniyorum
Bir gün ama bir gün sürur içinde temaşa etmeyi ve huzuru terennüm eylemeyi ümitle bekliyorum

Hazan resimlerini ne hikmetse severim
Yere düşen yaprağın melalini merak ederim, çiğnenen karıncaya ne derim
Erciyesin tepelerinden nazar etmek ve tekamül eden insan ve sosyal yapıyı düşünmek bazen keder veriyor, ne diyelim
İnsanın bilinçlenmesi ziyadesiyle yavaş gelişiyor ama mimari çalışmalar ve çevre düzeni her geçen gün değişmek zorunda kalıyor, dertlenelim

Mülki amir ve belediye başkanları
Kimi zaman halkın hissiyatını ihmal ediyor ve önemsemiyor
Hangi mazerete sığınırlarsa sığınsınlar derdin telafisine çare olmuyor ve ulaşılamıyor
Göç alan bir kentin elbette ki o nispette sorunları olacaktır, zaten seçilenler ve atananlar bu idrakle görev yapmıyorlarsa neye lazımdır, diye içimden geçiyor

Mustafa CİLASUN