Haklıydın…
İçinde bulunduğum
Coşkunun uzağındaydın
İçimden geldiği gibi
Hitap ederken şaşkındın
Bazen mahcubiyetini
İfade etmekten sakındın


Görebilmeli…
En az kalbi hassasiyetinizi
Hissedebilmeliydim
Gafil miydim, gafletin
İçinde sürüklen endim
O an tatlı ve kati bir ikazla
Dikkati çekilendim


Nasıl utandım…
Yaşanan coşku ve esintiyi
Rahatça paylaşmaktan
O haz içinde konuşmaktan
Ve de hitabetinden
Sarfı nazar edebilmeye
Azmedip kaçınmalıydım


Kırıp dökmeden…
Hassasiyete matuf gönülleri
İncitmeden yürümeli
Nazar ederken, tanıdığın
Nispette temaşa edilmeli
Gözler ve sözler rikkat
Ölçeğinde hesabı sindirmeli


Evet, hakkı…
Teslim edip, haklılığını
İdrak ederken kırılmadan
Edep ve nezaketi dışlamadan,
Hayâyı bırakmadan
Kardeşlik serencamını
Sürdürmeye fırsat tanımalı


Kibir ve bencilliğin…
Kul ve hiçlik yarışında olan
Nefes için faydası yok
Aşka ve sevdaya gönül vermek
İsteyene acısı çok
Çile ve cefaya, zülüm ve
Ezaya tahammüllü hiç yok


Bu bakımdan…
Bilmeyerek ve kastetmeyerek
Kırdığım kalplerden
Daha naif ve edepli olmamı
Bekleyen gönüllerden
En kalbi manada özür diliyor
Ve selam eğliyorum


Mustafa CİLASUN