..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Sevgi dünyadaki yaşam ırmağıdır. -Henry Ward Beecher
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 

Arama Motoru
İzEdebiyat > Şiir > Özlem Şiirleri > ELCiN ORHAN




22 Aralık 2002
Giden Tren Kalan Mendil  
Mendil

ELCiN ORHAN


:BEHH:
"Trenler çığlık atıyor, ayrılık diye,
Katar, katar hasret götürür, hasreti bırakır.
Giden mi? Kalan mı daha çok özler"

Giden Tren, Kalan Mendil

Raylardan bir kıvılcım düştü yüreğime.
Ağlamamak ne mümkündü gidene,
Kağıt mendillerin ömrü kısa, kağıttan sevdalar kadar derdi annem,
Hiç eksik etmediği, hiç kullanmadığım
Ütülü, üçgen katlanmış mendilim işe yaramıştı işte.
Beyaz, kenarı küçük çiçekli mendilimde,
Bir annem, bir sevdiğim, bir ayrılık, bir ümit vardı,
Ütüsü, mis kokusu annemdi,
Küçük çiçekler, gidenin gelecek ümidiydi.
Beyazdı sevdam gibi,
Ayrılık gözyaşlarımı sildim.
Geleceğin gün saadet göz yaşlarımı silecektim.
Bahar oldu, keseler asıldı gül dallarına,
Dağlardan üçüncü kar kalktı.
Dumanlı başımla,
Kaçıncı şiiri yazdım saymadım.
Mendilimi kaç gece bağrıma bastım.
Dönmedin sevdiğim.
Küçük çiçekler, dönmeyecek mi gidenim,
Mendilim, saadet göz yaşlarımı göremeyecek mi.
Ağaçlar kaç bahara daha hoş geldin der, De
O zaman benim hasretim sora erer.
Mendilim, yıllara inat ne zamana kadar beyaz kalır.
Çiçekleri solmadan kaç, bahar daha açar.
Tanrının verdiği sabır olmasa
Bu can gidenin bu dönmeyişine nasıl dayanır.
Şimdi tren raylarından kıvılcım çıkmaz,
Şimdi gidenler beni ağlatmaz,
Şimdilerde bir dönülmez yolculuklar,
Bir gökyüzü trenleri ağlatır beni.

Elçin ORHAN
22/12/2002

.Eleştiriler & Yorumlar

:: Yarama dokundu yazdıkların arkadaşım..
Gönderen: Arzu MUMCU / Istanbul
23 Aralık 2002
Bu büyük özlemi nasıl da güzel anlatmışsın, kelimeler ne kadar güzelse içleri, anlattıkları bir o kadar hüzünlü..ama sen ve ben bu hüzünde yüzerken tanıştık..gidenler nedense gelmez oluyorlar, o trenle birgün ben de yolculuğa çıkınca inan o büyük adama (Babam\'a)kavuşmanın sevinciyle arkamdaki yaşlara pek de aldırmadan gideceğim bu dünyadan, nasıl olsa o ağlayanlar da gelecek belki bir sonraki seferle veya bir başka seferle...Dostum, hiç çıkamadığım hasret duygularıma gömdün beni..kalemin ne kadar da güçlü ve etkili... sevgiler..




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın özlem şiirleri kümesinde bulunan diğer yazıları...
Kırlangıçlar Aynı Değilmiş
Gelmedin
Suni Mutluluk
Ardından
Geceye Teslim Olurken Gün Ben Sebebim Sen
Seviyorsam nedeni
Yandı
Sessizliği Belki, Sensizliği Hiç Hak Etmedim.
Cehennem Azabı Hasretin
Uçurum Çiçeğinden

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Ne ister neyi özler bilemediğim yar
İmkansızım
Ah Yollar Yok musunuz
Ağlamayacaktım
Artık Hiçbir Şey Bildiğimiz Gibi Değil
Bana Beni Anlattığın Özgür Bir Cümle Kur
Acı Rüzgarın Ayazı
Aldırma Sen
İçimi Çizip Giden
Söz Bitti Bitiremedim Seni

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Sonbahar Sükütu [Deneme]
Hayal Adam [Deneme]
Neden [Deneme]
Sadece Ben Sevdim Sevim [Deneme]

ELCiN ORHAN kimdir?

ben ne zaman beyaz pabuçlarımı giysem yağmur yağar sonra, ben bahtiyar pabuçlarım perişan olur. ben ne zaman ele yar desem başkasının olur sonra, ben perişan eller bahtiyar olur ben ne zaman aşkı savunsam aşk beni ele verir ne zaman özlediğimi inkar etsem vesikası karşımda durur ben ne zaman ölmek istesem umut beni bulur ne zaman umut arasam ölüm umudum olur ben ne zaman yıldız avına çıksam hepsi göğe tutunur ne zaman sabretsem Ben ne zaman. . . . . ? Elçin ORHAN 2004

yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


yazarın kütüphaneleri



 

 

 



| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © ELCiN ORHAN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.