Kar getiren ahmak bir coğrafyasın sen
Üşümüşlüğün kadar köpek
Zamansızlığın kadar ateş
Umarsızlığınca yol
Ateşten o yolda başıboş köpeksin sen
Kötülüğüne dem vurmak değil asilliğine övgü
Köpeklikten kasıt

Ne de olsa yağmur getiren aristokrat bir bulutsun sen
Deliliğince mavi
Hoyrat sinirince kara
Bir kara parçası üstü mavi bir bulutsun sen
Başıboşluğuna yakınmak değil yalnızlığına saygı
Buluttan kasıt

Kimsin sen?
Kimsin?
Kimlerdiniz fiil çatıları intiharların da?
Altınız da gerili çarşaf, çevresi tutan eller, dönüşünüz hayat
Hepsi muamma hepsi ama
Kar getiren ahmak bir coğrafyasın sen
Sulara kıyın yok
Gerisini bilen yok
Köpekliğin kadar insansın işte biraz da coğrafyan kadar evvelsiz
Kimsin sen?

Yine kar geliyor
Üşüyorum…