Şahit olduğum
Ne kadar dram varsa
Çare adına zemheri ayaz çıkıyor karşıma
Umudun bittiği anda
Teslim oluyor can, çaresiz kalınca

Nefesim üşürken
Gözler o ibret için yaş dökerken
Dil susar, izan bakar, hal şaşkınlık yaşar
Vakti saati geldi desen
Demek ki mukadderat böyleymiş desen yetmiyor

Hüzün öyle bir vuruyor ki
O alevden kurtulmak için pencereye koşan
Bir çare adına çığlık çığlığa medet uman
Çocuğun denir parmaklıklara takılı cismi
Ve erimiş bedeni kim bilir neler anlatıyor

Artık dar sokaklar
Heves ve hevanın esaretinde işgal edilmişken
Can güvenliği dikkate alınmazken
Konu komşu bir birlerini tanımazken
Bir milletten ve dinden bahsederiz her nasılsa

Her kimin ihmali varsa
Müsebbipler çıkartılmalıdır ortaya
Bir insanın en değerliği varlığı canı iken
Bu konuda hassasiyet göstermeyen her kim olursa
Kamuya teşhir edilmeli ve bedeli ödetilmelidir
Yoksa dilbazlık yapmak pişkinliğin ta kendisidir

Mustafa CİLASUN