Huysuzdu biraz
Aksi
Çapkın ve inatçı
Anlayamadı kimseler
Boş vermişlik miydi
Yoksa bir duruş mu
Kadere karşı
Ne vakit sıkışsa başı
Dinine imanına söver
Dünyanın anasını satardı

Gazaptan uzaktı öfkesi
Kin tutmaz
Lakin pire için yorgan yakardı
Hayyam kadar olmasa da
Severdi içmesini
Ama sadece rakı


Dokuzunda çoban
Yirmisinde şoför
Otuzlarında deliydi lakabı
Kırkından sonra
Süleyman’ı satıp
Karaoğlan’a oy attı
Elliüçünde düştü
Ve ilk kez
Annemle birlikte ağladı

Tattıysa da çoğu günahı
Ya meraktan
Ya da inattan
Haramdan ödü kopardı

Bir güzel adamdı
Babamdı