*Yanlış olan yol değil, yolcudur.
*Bozguna uğramış olan bir ordunun kahramanı da yoktur.
*Sadece benim için yağan yağmuru ne yapayım?
*Cenneti ve cehennemi çıkartırsanız, öteki dünyadan geriye ne kalır? Hiç…
*Giden de gelmeyen de beni ilgilendirmiyor, ben sadece kalanlara bakıyorum.
*Geri dönmeyeceğini bile bile yol verdim, gitti.
*Vicdanın varsa, sana ne kanun ne de mahkeme gerek!
*Kendini yönetmeyi bilen, dünyayı yönetmeye de aday olabilir.
*Gitmek istediğin yere varamadın diye üzülme; istemeye devam et. Bir gün mutlaka isteğin gerçekleşecektir.
*Her bildiğini söylemeye kalkarsan geveze ya da ukala derler; her söylediğini bilirsen memnuniyetle dinlerler.
*Bir daha açılmamak üzere kapanan kapı; artık kapı değil bir duvardır.
*Bazıları bizi aldattığını sanır, oysa biz bilerek aldanırız ve dolayısıyla onu aldatmış oluruz.
*Her düş kırıklığından çıkabilmenin yolu, yeni bir umuttur.
*Umudu kırık insan, potansiyel bir tehlikedir; hem kendi hem de başkaları için.
*Aradığın ışıksa ışık bulursun; ararken karanlığa ulaştıysan demek ki yanlış bir arayıştasın.
*Bugünün çılgınları, neden yarının kahramanları olmasınlar?
*Çeşme suyu kaynağından alıp getirmez; gelen suyu verir.
*Güzel konuşmak istiyorsan ağzını kalbine, güzel sözler duymak istiyorsan kulağını kalbine, güzel şeyler görmek istiyorsan gözlerini kalbine bağlamalısın.
*Başkalarını bilmen yetmez; kendini de bilmelisin.
*”Beni tüketmeye kalkanı, ben tüketirim.” Diyorsan kendine güveniyorsun demektir.
*Gittiğin yeri bilmen yetmez; duracağın yeri de bilmelisin.
*Özgüveni olmayanlar, alçaldıklarının farkına bile varamazlar.
*Ağacın dayanıklılığını sınayan fırtınadır.
*Senin işin köprü kurmak olsun; köprüden geçecekleri tespit etmek değil.
*İyi bir plânlama, işin yarısını halletmek demektir.
*Herkesin istediği biri gibi olmak için çalışırsan, belki olursun. Ama artık sen de ‘sen’ olmaktan çıkarsın.
*Neden zoru seçiyorlar doğrusu anlamıyorum. Çünkü dürüstlük; sahtekarlıktan daha kolay…
*Sefillerin, fitnecilerin, fesatçıların, çıkarcıların, rüşvetçilerin, şerefsizlerin, hainlerin hepsinin ortak noktası kargaşa ortamını çok sevmeleridir.
*Alçak zaten alçalabildiği kadar alçalmış. Öyleyse daha da alçalmaktan neden çekinsin ki…
*Söylediysen yap; yapamayacaksan söyleme.
*Kâğıt yoksa, kalem ne işe yarar? Tabii aynı şey kalemin yokluğu için de söylenebilir.
*Olmaz ya, diyelim ki oldu ve sordular: Kim çocukluk günlerine dönmek ister? İsteyenleri değil, istemeyenleri sayalım. Çünkü bu daha kolaydır.
*Yalandan da olsa, bir kere “Seni seviyorum.” Deseydi dünyalar benim olurdu.
*Herkesin kasaplık yaptığı bir ülkede, koyun olup da sağ kalmak doğrusu zor iş…
(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba'dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)