Ýlk tanýþmalar çok güzeldir, alttan alttan laf atmalar, gizlice bakýþmalar.. Hele birde arkadaþ grubundaysanýz süper bir tanýþma olur.
Biriyle tanýþýrsýn, ilk sevmezsin. Benlik deðil dersin, sonra bi bakmýþsýn çoðu yaralarýna merhem olmuþ. Kaybetmekten korkarsýn.
Çünkü onu kaybedersen canýn daha çok acýyacak, yaralarýn derinleþecektir. Güvenirsin, daha tanýyalý 1 gün olsa bile. Tam olaylar ciddi olacakken, bi bakarsýn ki onun sevgilisi varmýþ. Seni baþtan kandýrmýþ, yalanlara boðmuþ hayatýnýn bütün ýþýklarýný kapatmýþtýr.
Sevmeyi s*ktir et. Güvenin kaybolunca arkadaþta kalamýyorsun. Huzuru bir daha bulmak zor... Ýçine atarsýn hüzününü ama ne fayda?
gözlerin gene dolmaya baþlar, engel olamazsýn. Etrafýndakiler gülümse der, ama o sýra gülmeyi unutmuþsundur. Gülücük atarsýn inanýrlar.
Ama anlamazlar ki içinde kopan fýrtýnalarý. Sevmek deðil bu, sadece güven kýrýklýðý. Bir kýzýn güveni kýrýlýnca saçlarýnýn rengini deðiþtirmesi bile fayda etmiyor