Kör balýk tuttu bileklerimi;
Öptü kaný çekilmiþ damarlarýmdan 'yorgunluk kokuyorsun, yok olma' dedi.
Kelime etkisi ile daha bir halsizleþtim.
Belli ki yok olma noktasýndayým.
Bir dileðim vardý kör balýða açtýðým;
Bende senin gibi allanýp pullanmak istiyordum, su altýnda nefes almak, görmeden hissetmek, yüzmek..
Lakin bunlarý yapabiliyor olsaydým þuanda ciðerlerime dolan suyun acýsýný çekmezdim ya. Boþverdim dilemeyi. Belki tükenince caným, ruhum gidecek güzel bir yer bulurdu; Sudan, karadan, havadan da güzel..
Aðýz dolusu baloncuklardan öpücük býraktý Kör balýk. Karþýlýk vermek istedim, Ciðerlerimdeki son kalan havayý býraktým ona.
'Hala yorgunluk kokuyor muyum? Bilhassa rahatlamýþ gibiyim de'