Kalabalıklar içinde
Yalnız adımlar atıyorum
Gün soluk ve gece karanlığı basıyor
Geçen günden habersizim
İyi miydi yahut kötü müydü ?
Yoksa bu da kaybolan bir başka günüm müydü ?
Nerden bileyim
Böyle birşeydir herhalde bir günün yalnızlığı

İsmet paşa bulvarındayım
Uzun, boş, yalnız bir asfalttayım
Ellerim soğuk
Anılar yolu uzatıyor her adımda

Anılar ...
Dakikalık anlarda paylaşılan ömürler yani
Uzak kalmış dostluklar
Unutulmaya yüz tutmuş aşklar
Her adımda biraz daha kısaltıyor ömrümü

Yalnızlık bir adım kadar kısa
Ve uzun bir yol kadar

Attığım her adım
Dahada uzaklaştırıyor beni
Bu yoldan...
Sevdadan...
Dosttan...