Kýsaca köleci sistem kendi öncesinin servetini bölüþürken ve inþanýn korunan saðlasan yapýsýný, grup (sistem) üzerinde ortaklaþmakla deðil de, özel mülkiyet üzerinde çevrimlerken saðlayan yapýyý aynen korudu. Saðlama olma esastý. Çekim ve çevrim olan buydu. Ne þekilde nasýl saðlayacaðýn muhtelifti.

Ön ittifakýn saðlasan adaleti ve adaletçi düþünce felsefesi; sistem ve tüzelini oluþ üzerinde ortaklaþan çevrimleri ile inþa oluyordu. Oysa köleci sistemin saðlasan adaleti ve adaletçi düþüncesi ise özel mülk üzerinde özel çevrimlerle saðlanma þartý malý mülkü olmanýn adaleti özel mülke temel yapmakla inþa oluyordu. Bu adalete göre ya malýnýz mülkünüz olacaktý. Ya karýn tokluðuna efendiye çalýþacaktýnýz.

Mamon bu özel mülkiyetçi adalet anlayýþýyla meþru ve inþa oluyordu. Köleci dil ve mana aktarýmý, özel iktisabý temel almakla; anlamca ön ittifaký yapýlardan çok farklýydý.

Ön ittifaklar içinde olup biten nesnel ve somut olduðu için söyleþiler hep olup bitene göre söylenmesi ile ittifaký mana anlayýþý ve ittifaký imanýn temeli bu türden mana anlamasý oluyordu. Bu nedenle ön ittifaklar bir Mamon icat edemediler. Etselerdi, Mamon köleci sisteme göre çok farklý konuþurdu.

Fakat motif ve figürler kendi öncesinin, niþti alan devinmesi içine doldurulmuþtu. Gören gözler için iðreti duruyordu. Kýyafet ön ittifakýndý ama içindeki farklýydý. Ýþte uzluk burada kendisini ele veriyordu.

Ön ittifaklar içinde totem mesleðine göre ve totem grup emeðine göre olan ortaklaþma yapan adalet; köleci sistemle mülke göre ve takdirle göre adalet olmuþtu. Bu, yeni bir düþünme felsefesi olmakla ilk kez insanlýk karþýsýna çýkýyordu. Köleci sistemin yeni kuþaðýna göre ön ittifaklý geçmiþi, anlaþýlmaz olmuþtu. Yükümlersen olan toplumsal iþleyiþte Mamon’du takdirle iþ görülmeye baþlandý.

Köleci sistemde Mamon’du takdirle iþ görülmeye baþlanýnca; Mamon’cu takdir fitne, fesat ve fücur olmanýn tohumlarýný da serpmiþti. Ama Mamon’du mana anlayýþý kendi ektiði tohumlarý da tersten okuyuþla ortaklaþmayý, servet düþmanlýðý sayýp; fitne, fesat, fücur ve kalplerde olaný bilen, þeytanlýk oluþuyla gösterecekti.

Mal mülk ve karar almadaki ortaklýða karþýn; malda, mülkte ve karar alýcýlýkta ortaklýðý tanýmayandý, köleci yapý. Ön ittifaklar gruplar arasý temasýn giriþmesini baþlatan ilk süreçlerdi. Giriþme demek karar alma demektir. Giriþme demek; en az iki þeyin karþýlaþma giriþmesi içinde ortak karar almasý demekti.

Oysa köleci dönem kendisini bir giriþme oluþla görmez. Giriþme oluþla görmediði için kendisini ortak bir karar almanýn sonucu oluþla da görmez. Ama giriþme ve karar alýcýlýðýn nesneli zorunluluk oluþunu da, reddedemez. Öyleyse ne yapar? Sistem dýþýndaki osilasyon kaynaðýndaki senkronluma (eþzamanlý devinme) olan bir mana anlayýþý içindeki süreci efendi ve köleler, ezelden beri Mamon’du takdire göre aitlikle efendi ve köle oluþla giriþmeliydiler. Felsefe buydu. Aitlik, Mamon aitliðiydi.

Böyle olunca takdiri olan bir taþla, üç kuþ birden vuruluyordu. Takdir hem efendinin kendisini açýklýyor. Hem efendinin edindiði malý mülkü rýzk taksimi oluþla açýklýyor. Hem de efendi konumunun; muktedir, mutlak yönetici olmasýný da meþruiyet ilikle açýklýyordu.

Üstüne üstlük takdir; sürecin deðiþerek gelen bir süreç olmamasýný açýklamakla süreci, insanlar ya da sýnýflar arasý bir giriþme olmayýp kaderler olan tekil takdirdi. Þimdiki efendi köle iliþkisinin olmasý tekil takdir böyle istendiði için bu böyleydi.

Zorunluluk yoktu. Olup bitenin temelinde istek vardý. Bu istek Mamon’du istekti. Bu istek takdir olmakla sorgu sual edilemezdi. Takdir içinde takdire göre olan vardý. Giriþme de yoktu. Takdirle ol deniyordu ve her þey oluyordu.

Oluyordu olmasýna da yine de bu olup biteni düzeltmek için kendi takdirine karþýn; merhamet, acýma, baðýþlama, karþýlýðýnda ecir (ödül) verme gibi bir yýðýn kavramlar getiriyordu kendi felsefeye. Ýstekle iþ bitmiyordu!

Takdir etmede iþinde baþka giriþiciler olmadýðý için giriþmenin karakterine göre olan “ortak kararlar alma” yerine mülkiyetin ele geçiriliþ þekli olan köleci süreç, tekil olanýn ortak tanýmaz oluþ karakterine bürünüp; takdir edenin ortak tanýmaz lýðýný da mülkiyetin ele geçiriliþ þekliyle; açýklamýþ oluyordu.

Köleci takdirce olan anlayýþ; kendi öncesinin giriþmesi olan totem ve ittifaklar kültürünü bu tekilce takdirle yok saymak istedi. Bu nedenle köleci sistem içinde totemi ve ittifaký kimliðin meþruiyet ligi ve totemi ittifaký kimliðin meþruiyet nesnelliði yoktu. Ve bunlar birer puttu.

Haliyle köleci sistem ve inþasý oluþla köleci sistemin felsefi mana anlayýþý; totemi ve ittifaký sistemi desteklemiyordu. Köleci sistemin, mülkiyeti ele geçiriþti mana anlayýþý ve köleci uygulamalarý nedenle totemi yapý ve ön ittifaký sistemler, tümden köleci anlayýþ içinde boþluða (açýða) düþtü. Mitoloji oldu.

Boþluða ya da açýða düþen totem kimlikle, ilahi kimlik; köleci kültür ve köleci mana anlayýþlý uygarlýk içinde hiç bir mesaj, hiç bir bilgi iletimini ve anlamý ifade etmez oluþuyla; o aktarýmlar birer kafa putu; birer mit; birer efsane ve ütopya olan sapýklýklardý!

Köleci sistem kuþaklarýna; totemdi dönemden ve ön ittifaklardan bahseden anlatýmlar; bir masal, bir hayal dünyasý, anlatýmýný zýmniden mitoloji tanýmý oluþuyla görünüyordu. Ýþte bu türlü birçok düþünce kýrýlmalarý köleci sistemde felsefeye sokulan yeni bir düþünce boyutu olmakla, köleci idealist felsefeyi daha bir ivdirecekti. Çünkü köleci dönem, kendi mana anlamasýný; pek çok idealize etmiþti.