Her biçim bir özle, her öz de (mana da) bir biçimlenme oluþla beraberdi. Bu baðýntý kopmaz bir yasal oluþtu. Bu nedenle totem dönemle ön ittifaký dönemin özü, köleci sistemin özünden ve biçimlenmesinden çok farklýydý.

Köleci dönem; ortaklaþa olana karþýn ortaklaþmayan özdü. Ýlahi biçimli görünüþe karþý, köleci sistem mal sahipliði mülk sahipliði oluþla; sýnýfsal yapýsýyla; ezen ezilen biçimli Mamon'du görünüþtü.

Ön ittifak içinde sorgulanan ilahlar, köleci sistemli mana iliþkisi içinde tersine bir mana anlamasý dönüþüyle insaný sorgulamaya baþlayacaktýlar. Ve ilahlar melezi, insanlarýný ilahlara hizmet için yaratmýþ olacaklardý.

Ýlahlar, tümeli grup temsilciliði olmakla birlikte kendi ittifaký için çalýþýrdý. Ve kendi totem grup bilincini muhafaza ederdi. Bununla beraber ilahlarýn sorumlu olduðu grup benliði içinde olanlardan birçoðu ittifak etmekle ortada kalkacaktý

Ýlahlarýn ön ittifaklar içindeki gibi çalýþma hayatýndan sorgulanýr olmalarý anlayýþý köleci sistemle birlikte ortadan kalktý. Ön ittifaklý ilahlar azade olduklarý eylem ve iþlerden soyunmuþ oldular. Yükleminden sýyrýlan ilahlar yüklemsiz görülmez, tanýnamaz, tasavvur edilemez olmuþtular. Ýlahýn tek tasavvur edilir, tek görünür olma niteliði, köleci mana anlayýþýyla birlikte kavranmakla ancak olasý olacaktý.

Yeni mana anlayýþý þuydu. Köleci sistem ön ittifakýn birikmiþ zenginlikleri olan servetlerini, ilaha vermiþti. Yani, yeni ilah; mülk sahibiydi. Yeni ilahý mülk sahibi olmakla artýk bilinen ön ittifakýn eski ilah deðildi. Yeni ilah mal mülk sahibi El’di; Baal’di; Mamon’du; Rab’dý. Bunlarýn tümü baðlýlarýna efendi olup, efendileriydi.

Ve bu yeni ilah, sahibi olduðu kendi mülkünü dilediði gibi dilediði kiþilere verip vermemekte tek takdir eden güçtü. Yani ilah mülkünü tasarrufla tanýnacaktý. Yeni ilah, mülkünü tasarruf ederken insanlar üzerindeki kontrolcü baský basýncýný oluþturacaktý. Yeni ilah, keyfine göreydi.

Yeni ilah, sorgu sual edilmeden; insanlarýn mülk sahibi olup olmayacaklarýný insanlarýn kaderleriyle belirleyecektiler. Yeni ilah bu türden yaratmanýn takdirce daðýtmasý içinde tanýtýlýr, gösterilir, tasavvur ettirilir olmasýyla artýk yeni manaca Mamon’du.

Mamon çok büyük bir anlam sapmasýyla ve efendi köle gibi ikilemle çift kutuplu bir tarihi dönüþme olmanýn vücut bulan anlamasýdýr. Eski ilahýn yerine konan bir mana anlamasýdýr. Ama asla eski ilah deðildir. Hatta Mamon eski ilahýn tek sýfatý olan paydaþlýk sýfatýna karþý çýkýp; paydaþ olmayý kendisine þirk saymakla, eski ilahý tümden yadsýr.

Yeni ilah olan Mamon’un paydaþ tanýmazlýðý, eski ilahlarýn paydaþlýðýna karþý oluþla söylüyordu. Yeni ilah Mamon’un giderek tek olmasý, eski ilahlarýn çoðul olmalarýna karþý söyleniyordu. Çünkü çoðul temsilcilik paylaþýmcý ortak akýl kararýydý. Oysa tekil oluþ keyfi olmakla kafasýna göre pay ve mal mülk biçmenin takdiriydi. Bu da malý mülkü oluculara itirazsýz tanýnma yapma ve biat etmeydi.

Yeni bir geliþme yadsýmanýn yadsýnmasý olmak zorundaydý. Ön ittifaklar temas etmeyen; tecridi koþulda olan totemiler döneminde özgün mirasý devir alýp onu olumsuzlaþýþla aþmýþtý. Yani yadsýmýþlardý.

Köleci dönemle de köleci inþamýz, ön ittifakýn zenginlik ve servetlerini alýþla; ön ittifakýn ortak akýl, ortak iradeli olan ortak paylaþýmlý komün yaþam; yadsýmýþtýr. Bu da yadsýmanýn yadsýnmasýydý. Yani yadsýyan da yadsýnmýþtý.

Mamon, genel yararý gözeten ilahlarý yadsýyýp, olumsuz kýlýma aþamasý içinde; özel mülkiyetçi zihniyetiyle; tahmini altý bin yýl içinde oluþacaktý. Bu alanda tüm özel mülkçü nicelime verir mantaliteleri bünyesinde cem etmeyi inþa eden bir anlamaydý. Ana karakteristiði, bir olupbitti ile mal mülk ve güç sahibi olan varsýl zenginlere malýný mülkünü veren, zenginlerin ilahýydý. Her devirin kendi farklý yansýmalarý içindeki perspektifiyle anlatýlabilen bir anlamasýydý. Yüksek profildi.

Ama tek takdirce Mamon olmakla beraber baþa kakýcý söylemler olan sözleri; "ilahýnýz Mamon demeyi; Rabbiniz Mamon demeyi, Efendiniz Mamon demeyi, mülkü ve rýzklarý veren Baal’iniz Mamon (bað bahçe veren ilah) demeyi de hiç ihmal etmez. Nedeni de, ön ittifaktaki ilahýn iþ görme, o iþle ilgili bilgisi olma türünden sýfatlarý olan her þeyin zýttýný ve ilah karakterini kendi karakteri oluþla o mülkü size veren benim diye ikide birde boþluk doldurma söylemesiydi.