Sesim en çok sende titredi
Sende geceyi dost ettim kendime
En yağmurlu sokaklardan geçtim
Sokak lambalarını bir bir eskittim
Bir sen bilirsin alev alev kanadığımı
Ey aşk unutma adımı

Hüznüme gülümseyi sende oğrendim
Ser verdim de sır vermedim
Yazmaz kalem oldum okunmaz kitap
İçime nefes değil uzakları çektim
Bir sen bilirsin uçurumlara dikey uzandığımı
Ey aşk unutma adımı

Ne hoşçakallar dedim gençliğime
Soğuk renklerin altında gecelerin
Lise terk delikanlılar gibi elim cepte dolaştım
Gün doğmadan ne kederlere doğdum
Bir sen bilirsin bir ceylan gibi yaralandığımı
Ey aşk unutma adımı

Gözlerim en çok sende dahil oldu sevdaya
Avucumda sakladığım kuşlar öldü
Yasaklı kapılardan içeri alınmadım
Yalnızlık günlerinde adım okundu
Bir sen bilirsin kendime saklandığımı
Ey aşk unutma adımı