Ýster dinlere inanýlsýn ister de inanýlmasýn, ancak þu bir gerçek ki, Allah ve dine inanýþ çoðu insanýn ruhi (Psikolojik) durumundan ortaya çýkan bir olgudur. Bu bakýmda devlet yönetimleri ve kiþiler tarafýndan dinlerle ilgili maddi manevi destek ve propaganda yapýlmasa dahi, insanlarýn önemli bir kýsmý kendiliðinden Allah'a ve dinlere inanmaya devam edecektir.
Ýnsan M.Ö.65 bin yýllarýndan itibaren, çeþitli doða güçlerine inanmaya baþladýðý bilinen bir gerçek. Bahsi geçen çaðda ne bir devlet direktifi ne de maddi ya da sosyal hiçbir zorlama söz konusu deðildi. Her þey kendi doðallýðýnda var olmuþtur.
Ýlerleyen süreçte bunun bilincine varan öncü durumundaki kiþiler, insanýn korku ve hayret duygusundan kaynaklanan psikolojik noktasýný, dinler ya da tapýnmalar adýyla ilkel bir düzene oturtarak, özellikle manevi açýdan mutluluk hissi veren konuma getirmiþlerdir..
Daha sonralarý bu inanýþlar her bölgenin coðrafi, iklimsel, ekonomik ve sosyal þartlarýna göre önemli deðiþimler göstererek, düþünsel açýdan birbirlerinden farklýlaþtýklarýný görüyoruz.
Aslýnda eski çaðlarda icat edilip zenginleþtirilen tüm inanýþ ve sosyal faaliyetlerdeki figür, ibadet gibi birtakým hareketler, insanýn psikolojik ruh yapýsýna manevi olarak uygulanan tedavi niteliðindedir. Bunun en açýk ve uygulanýþ þekli Þamanizm de daha net olarak görülmekte.
Özellikle dini amaçla yapýlan tüm faaliyetler, her çað insanýnýn düþünce seviyesinin doðal bir yansýmasýdýr. Ýstisnalarýn dýþýnda tarihi çaðlarda insanlarýn farklý düþünüp Ýbadet etmeden yaþamasýný düþünmek oldukça zor.
Ýfade edilen çaðlarda dünya insanýnýn bu þekilde düþünmesi gayet normaldi. Çünkü o tarihlerde insanlarýn düþünme ve algýlama kapasiteleri günümüzdeki kadar geliþmemiþti. Hatta inanmadan yaþayan insaný, kendisinin sahip olduðu özelliklerin dýþýnda farklý bir tür olarak görüyordu.
Açýklanan tarihsel düþünce, algýlama, bilgi ve sosyal yapýlar, doðacý poloteist dinlerle baþlayýp dualist ve monoteist inançlar þeklinde günümüze kadar geldiklerini biliyoruz. Her çað ve dönemde insanlarýn yaþam, düþünce ve inançlarýna kadar birçok alanda meydana gelen deðiþimler, genellikle sancýlý ve sert çatýþmalarla gerçekleþmiþtir.
Evren ve dünyada devam eden evrimsel deðiþimler sonucunda, birtakým anlayýþlar istemeseler de modern bilgi çaðýna gelmiþ bulunmaktalar. Böylece bin beþ yüz yýl önce kendisini var eden Ýslam dini, çaða ayak uyduramadýðý için hem kendi içerisinde, hem de çevreyle büyük bir çatýþma ve çeliþkiyi yaþamakta. Ýþte Ýslam'da güncelleme ya da reform tartýþmasý bu yüzden ortaya çýkmýþ bir durumdur.
Ýslam; artýk ya çaðýn koþullarýna ve çeþitlenen insan yaþamýna cevap olmak için reform yapmak zorundadýr. Veya orta çað mantýðýnda direnip kendi içerisinde birbirini yiyerek marjinalleþmeye doðru hýzla yol alacak. Çünkü bunun baþka bir yöntemi bulunmamakta.
Kim her ne þekilde düþünürse düþünsün, Ýslam'da reformist güncellemenin mümkün olup olmayacaðýna, þu tarihsel örnekler en güzel cevap niteliðindedir.
Örneðin Ýslam gibi tek tanrýlý dinlerden Yahudilik ve Hristiyanlýk'ta kutsal olarak kabul edilen dinlerdir. Her iki din, Ýslam'ýn yaþadýðý týkanýklýk ve çatýþmalarý, bundan beþ yüz yýl önce yaþayýp, bunalýmla devam edemeyeceklerini anlamalarý neticesinde, reformlar yaparak birçok olumsuzluðun önüne geçmiþ bulunmaktadýrlar.
Hatta reform yapmýþ Hristiyanlýðýn bazý uygulamalarýný beðenmeyip ve bunun içerisinden ayrýlarak var olan YEHOWA Þahitleri, mevcut dini anlayýþlara þu eleþtirileri çekinmeden ifade etmekteler.
Dinlerin kendilerine atfettikleri kutsallýklarýn tersine, yürütmüþ olduklarý din hizmetlerinde maddi ve siyasetle iliþkilerini tamamen kesmedikleri. Kutsal metinleri çaða uygun hale getirmeyip, dar, baðnaz ve belirli güçlerin çýkarlarýnda hareket ettiklerini belirtmeleri.
Tek tanrýlý her iki dinde gerçekleþtirilen deðiþim ve reformlar, bu dinlerin kutsallýðýnda bir þey kaybettirmediði gibi, aksine daha da sempati ve taraftarlarý çoðalmakta. Peki o zaman Ýslam Dini reformdan neden korkmaktadýr?
Baþta ifade ettiðimiz gibi inançlar; insanlarýn psikolojik açýdan doðal özelliklerinin bir sonucudur. Ýnsandaki bu psikolojik ruh yapýsý bazen çeþitli eðitim ve bilgiyle deðiþtirilse de, her insanda mümkün deðildir. Dini inançtan uzaklaþan bazýlarýysa bu defa maddiyat baþta olmak üzere farklý saplantýlara yöneldikleri de söz konusu.
Onun için insanlar doðal kendi hallerine býrakýldýðýnda ne inançlarý sorun olacaktýr, ne de dinler yüzünden çatýþma ve savaþlar yaþanmaz. Dinlerle ilgili temel gerçeklik bu þekilde olduðuna göre, Ýslam'ýn sonu ne olacak?
Ýslam Diniyle kendisini aða, bey patron ve bir numaralý dindar gören bazý tirancý cambazlar, Ýslam'da güncelleme adýyla asýl amaçlarý dinde reform yapmak deðil, Ýslamiyet'te yaþanan çirkinliklerin üzerini örtme çabasýdýr.
Ýslam Allah'ýn dinidir, Kuran-ý Kerim'deki tüm bilgiler Allah emridir, kimse bunu deðiþtiremez ya da reforme edemez diyenlerin çoðunluðu, Kuran'ýn Allah emri olmadýðýný çok iyi biliyorlar. Bu düþünce sayesinde dünya varlýklarýna sahip olduklarý için, bunu deðiþtirmek veya reforme etmek demek, çýkarlarýna darbe anlamýna gelmektedir.
Çünkü Ýslam'da reform olursa, bugüne kadar Ýslam tiranlýðý kurmuþ olanlar veya böyle bir hevesi bulunanlarýn, tüm hayalleri yýkýlýp yok alacaktýr. Eðer Ýslam'da reformla birlikte yeniden tiranlýk kuracaklarýna inansalar, herkesten önce Ýslam'ýn deðiþmesini kendilerinin isteyeceklerinden emin olabiliriz.
Kuran-ý Kerimi anlayarak okuyan her kiþi, kendi adý gibi biliyor ki, Kuran'daki tüm bilgiler, Hz. Muhammed tarafýndan Arap erkek cinsiyetçi mantýða göre yazdýrýlmýþtýr. Kuran'ýn içerisinde kadýn düþmanlýðý, ýrkçýlýk, kendinden olmayaný kötü ve aþaðý görme, modernizme, pozitif bilimlere düþmanlýk; kabilecilik, feodal aða ve bey hanedanlýðýna dayanan erkek tirancý bir din mantýðý hakimdir.
Ýfade edilen düþünceleri Kuran'ýn hemen hemen tün Ayetlerinde okumak mümkündür. Bu yetmediði gibi Ýslam mezhepleri daha da ileri giderek, fýkýh ve hadislerle akla hayale gelmeyen sapkýnlýklarý Allah ve dininin emri olarak insanlara empoze etmeleri, Ýslam'ý daha da içerisinden çýkýlmaza sokmuþtur.
Bu yapý deðiþtirilmeden ya da reforme edilmeden, modern çaðda Ýslam dinine baðlý ve kurallarýna göre yaþamak isteyenler, ya bilinçli bir din tüccarýdýrlar veya dünyadan bir þey anlamayan cahiller sürüsü demektir.
Düne kadar Televizyon ve çeþitli elektronik aletleri þeytan iþi gören Ýslam mantýðý ve dünyasý, bugün her türlü elektronik cihazlardan tutalým lüks ve modern gavur icatlarýyla yaþamalarýný, acaba o kutsal dinleriyle nasýl baðdaþtýrmaktadýrlar?
Eðer Ýslam'a inanýp Kuran'a göre yaþamak isteyenler bu düþüncelerinde samimi olsalardý, gavur icadý dedikleri tüm elektronik cihaz ve pozitif bilimlerin olanaklarýndan uzak durmalarý gerekirdi.
Ve 1500 yýl öncesinde olduðu gibi sýrf deve sýrtýnda hayvan çobanlýðý ve ticaretiyle yaþamalarý þarttý. Bugün hangi Müslüman lüks araba, bilgisayar, cep telefonu, televizyon ve geliþtirilen bilimsel icatlardan uzak durabilir?
Hiçbir Müslüman bunu göze alamayacaðýna göre, demek ki Ýslam dininin kutsal kitabýnda ifade edildiði þekliyle günümüzde yaþamak mümkün olmadýðý gibi, Ýslam'ýn ebedi kalýcýlýðý da söz konusu edilemez. Akýllý ve bilinçli Müslümanlar bu gerçekliðin farkýna vararak, Ýslam'ý reforme ettiklerinde daha huzurlu ve de uzun ömürlü kýlabilirler.
Çünkü Kuran Ayetleri her türlü ýrkçýlýk ve çaðdýþý ifadelerle doludur. Bunu deðiþtirmeden hiçbir Müslüman ve Ýslam ülkesinin huzurlu yaþamasý asla mümkün olamaz. Ancak 1500 yýldýr toplumun bilincine oturtulmuþ bu Ýslam anlayýþýnýn, bir anda temizlenip ayýklanmasý da zor bir iþ.
Her insanýn kolayca buna cesaret etmesi beklenemez. O yüzden saldýrganlýklar ve Ýslam'ýn deðiþemezliðinden sürekli dem vuruldukça, Ýslam'da kendi reformist zýddýný yaratacaktýr. Eninde sonunda ya reformla ya da kanlý iç çatýþmalarla Ýslam'da meydana gelecek deðiþimin önünde kimse duramayacaktýr.
Þu net olarak bilinmelidir ki, akýllý toplumlar zamana uygun yaptýklarý her deðiþimle, deðer verdikleri düþüncelerini daha uzun yaþatmýþlardýr. Akýlsýz ya da muhafazakar gelenekçi bilinç yoksunlarý, ne kadar direnirlerse dirensinler, er ya da geç çürüyüp yok olacaklarýný bilmeliler.
Ýþte Ýslam; böyle bir eþiðin sýnýrýna gelmiþ bulunmakta. Ya Yahudi ve Hristiyanlar gibi erken davranýp bilinçli bir reform yapmak zorundadýrlar. Veya kanlý çatýþmalar içerisinde istemedikleri deðiþimi yaþayacaklardýr.


Cemal Zöngür