(babam'a ithafen..)

bir rum ezgisi aralýyor dudaklarýmý
midilli’ye baktým
ýþýklarýný gösteriyor onaylarcasýna
anlaþýldý
bu akþam söyleyeceðiz bütün þarkýlarý
hem bak deniz de eþlik ediyor bize
haydi baba
söyle çocukluðumun þarkýsýný
söyle samyotisa’yý

mutluyum belki ilk defa
bu ada’da ve bu dar sokaklarda
huzurumu okþuyor rüzgarýn nefesi
bir de gözlerim dalarsa uzaklara
iþte o an boþalýr sevincimin nemli ezgisi
ah seviyorum
hem de çok seviyorum denizi
ada’yý
yaþamayý
haydi babacýðým
söyle bana samyotisa’yý

bak!
büyüdü ellerim ayaklarým
artýk koþamýyorum yalpalayarak sokaklarda
ya boyum
saçým..?
söyleyin neler kaldý ayný þekilde bu zamana
sadece kalbim var deðiþmeyen
hala çocuklar gibi deli
yaramaz
ve þen
haydi babiþko
þimdi tam havamdayým
býrak naz yapmayý
tokuþturalým kadehleri,
söylerken samyotisa’yý

biliyorsun
her þey deðiþiyor zamanla
ve herkes bir yerlere gidiyor
ama þarkýlar..
þarkýlar bizi terketmez,
öyle deðil mi..?
yine baþlar geceler
yine kurulur o fasýl sofrasý
**more dede
ezgiler fýrlar akordiyonundan,
çalarken samyotisa’yý

bak!
gün aðarmak üzere artýk
balýkçýlar seferden dönüyor,
ellerinde papalinalarý
hafif bir rüzgar okþuyor vücudumu
ah üþümek deðil
seviþmek bu
rüzgarla ve denizle
haydi baba
eve varmadan
vurmadan tokmaðý
son bir kez
son bir kez söyle bana samyotisa’yý

ne o gidiyor musun?
ne olur
býrakma beni tek baþýma
bak titriyor ellerim
bilirsin ki korkarým yalnýzlýktan
sana iyi geceler demek isterim
ama sen*** “kalinihta” dersin,
öyle deðil mi..?
ya sabahlarý
günaydýn demek
öpmek isterim
hem söyle lütfen
bundan böyle kiminle þarkýlar söyleyeceðim akþamlarý?
kim eleþtirecek sesimi,
söylediðim makamlarý..?
…………………
……………
……….
dur baba
bekle
bari,
gözlerimde býrak giderken samyotisa’yý….


* samyotisa: yunanca bir þarký
** more: yunancada ulan demek
***kalinihta: yunancada iyi geceler demek