Gözyaþýnýn rengi yoktur;
Nerede akarsa aksýn,
Ýster Filistin'de,ister Çeçenistan'da,ister Irak'ta,
Ýsterse arkandan yüzbinler baksýn.
Acýnýn miladý Habil'le baþlar,
Artýk yerine otursun taþlar,
Ýnsanlarýn yürekleride,ülkeleri kadar büyük...

Gözyaþýnýn rengi yoktur;
O nu akýtan mazlumlar olsa da,
Islattýðý yerlere acýlar dolsada,
Bazen ellerinle,bazen mendille silersin;
Bazen de yüreðinle...

Gözyaþýnýn rengi yoktur;
Sildiðin zaman mendille onu,
Her gecenin sabahý da olduðunu,
Anlarsýn kimse anlatmadan,
Bilirsin ki;
Cehennem de ateþler sönüyordur o anda...

Gözyaþýnýn rengi yoktur;
Yüreðini titretenler akýtmýþtýr,
Gözlerinden damlalarý...
Kemikleri kýrýlan bir çocuk,
Alçaltýlmaya çalýþýlan bir kadýn,
Hainlerden kaçmaya çalýþan bir masum;koþar adým...

Gözyaþýnýn rengi yoktur;
Bir Türk'te de aynýdýr,bir Japon'da da,
Bir Filistinli'de de,bir Iraklý'da da...
Sevinçten aðlayanlarý bir kenara býrak,
Acýdan aðlayanlarýn ki,
Yoksulluktan,zulümden aðlayanlarýn ki,
Ýnsanýn baðrýný delen bir oktur...