38.Enlemin Eylül Uðultusu…

Fýrtýna kuþlarý,
Buluttan atlar,eylül gamzeli dünya
Sana kanat takan, kadýnýn izni ile
Gözlerinde yýlký beslemek isterdim
Tek atýmlýk Barebello,
Sýrtýný daða dayayan tenha;
Beklenen seviyenin kurþunu,kör kurþunu
Bunlar bizim utancýmýz;
Kasten cinayet süsü vermeyi ,unutma
Hüzün; kirpiklerim boyunca akýp gider
Çimende ki kýrmýzý,diþi manalý bakýþ
Yoksulu sev;
Topraðýn olmak isterdim;
Ey hüznü tenha olan…!

Ne fütursuz cümle
Ne alnýmýzdan seken ölüm
Kör bir dað,sahipsiz þairden daha çabuk düþer
Kuþlarýn üzerine mavi ört
Ýpsiz idamlarda,þah damarýnda
Ey .. acýsý asýlmayacak göðü olmayan…
Eksik þüphe,ölümcül merak,palavra
Lekesiz karanlýklar duraðý,
Herkes biraz deðil, tamamen baþkasý
Ey günahkar düþlü tezene
Çelikhan tütünlü ýzdýrap
Yalaný kov;
Topraðýn olmak isterdim;
Uzaklarý öp…!

Þehirlerin züppe sürüsü
Gözlerinde ibriþim kýrýntýlý kambur…
Kor bir mýsra,kör bir daðý devirecek zamaný gelince…
Ey ilk öpücüðe benzeyen yýlký;
Ýçinden tramvaylar geçen þiir,
Ýçinden þiir geçen istasyonlar…
Üç adým gerimiz bahardýr
Bir kýrmýzý serçe olmalýsýn þimdi;
Eylül gamzeli cümle,
Yýldýz kurduna inat yeþereceðim elbet
Güz sancýlý sesini, mýsraya döküyorum
Zerdali güzeli;
Gençliðimden dönerken,yeniden
Topraðýn olmak isterdim;
Ey þiir döken tarla,Þairi öldüren çýðlýk..

Ve haykýrdý köle;
Bütün vakarý ile,sessizce;
‘’Merhamet doðurun ey analar’’
Ve haykýrdý þair;
‘’Neden yalaný ifþa etmez ki mýsralar?’’

''Eðil Süleyman eðill, Eðil de Kamburunu göreyim dedi þair giderken..''
Servet Alkan