Bu ne biçim dünya ve ne çekilmez hayat ya. Kendi gündemimizi bile belirlemekten uzak, kendi algýmýza sahip olmaktan mahrumuz. Ýyiliðimize olsa da bizim adýmýza ve bize sormaya tenezzül etmeden polemik yapýlmasý dayanýlýr gibi deðil. Ýyi ama biz de insanýz. Kendi kararlarýmýzý, kendi özgür irademizle almak istiyoruz.
     Ya ezan Türkçe olsaydý… Bir parça iþlemeye baþladýðýnda beynimizdeki düþünme çarklarý birden kendimizi gereði ve gerekçesini anlayamadýðýmýz tartýþmalarýn ortasýnda buluyoruz. Ya ezan Türkçe olsaydý… Bütün meselemiz bu mu? Mülakat sýnavlarý diye bir sorunumuz varken… Mutlu deðiliz bu yüzden. Hem kim bu zamanda ezanýnýn Türkçe olmasýyla uðraþýr ki? Böyle bir talep son derece anlamsýz ve mantýksýz… Bu derece kritik bir dönemde biri kalkýp Türkçe ezan istiyorsa, kusura bakmasýn ama onu, amcana göster þeyini diye kandýrýlan çocuklara benzetirim. Birilerinin ekmeðine yað sürmeye çalýþan bu tipleri baþka nasýl deðerlendirebiliriz? Hiç deðilse en güçlü rakiplerinin en has adamý olabilir. Evet aynen öyle, rakiplerinin en has adamý.
Ayrýca madem biz Türküz, her þeyin Türkçe olmasýný istemekten daha doðal ne olabilir? Üstelik dini terimlerin büyük bir kýsmýnýn Farsça olduðu bilindiði halde masum Türkçeleþme istekleri algý operasyonuna alet ediliyorsa; bu durum benim bir türlü ýsýnamadýðým hayata karþý bütün ümidimi kaybetmeme sebep olur. Ne güzel deðil mi? Birileri bu kaos ortamýný kullanarak kefenin cebinin olmadýðýný söyleye söyleye malý götürecek, biz nal toplayacaðýz peþlerinde ve hayata küseceðiz. Bunun adý da Kutsal Sýnav olacak. Tanrý kabul etsin, ne diyelim…
Zaten amaç da bu deðil mi? Ýnsanlarýn hayata ve geleceðe hatta Büyük Sýnava karþý ümitlerini kýrmak ve hayallerini yýkmak… Bravo doðrusu, oldukça baþarýlý olduklarýný söyleyebilirim. Artýk her vesileyle burnumuza kaktýðýnýz cennetin kapýsýndan asla helal etmeyeceðimiz kul hakkýyla nasýl geçeceksiniz bilemem… Kim bilir, belki de fazlasýyla nemalandýðýnýz dünya lezzetleri yüzünden böyle bir derdiniz de yoktur…
     Tam ezan merkezli algý operasyonunda kurtulduk derken poþet meselesi çýktý karþýmýza bu sefer de. Neymiþ efendim naylon poþetler dünyayý kirletiyormuþ. Sigara zararlýymýþ gibi yani… Doðrudur ama tek derdimiz doða ve ciðerlerimiz deðil ki. Yararýmýzý o kadar düþünüyorsanýz mülakat sýnavlarýný ve atamalardaki torpil denen Jammeri kaldýrýn. Torpil uygulamasý Jammer gibi kader ile kul arasýndaki iletiþimi bozuyor. Dualarýn rotasýný deðiþtiriyor. Dualarýmýz deðil ensesi kalýnlarýn dediði oluyor. Bu adaletse söyleyecek sözüm. Söyleyecek sözüm yok!!! Düþünürken bile kalp ritmim bozuluyor. Yazarken bile gözlerim dönüyor, klavyede harfleri seçmekte zorlanýyorum. Bunlarý bizzat yaþayanlarýn ruh hallerini tahmin etmenin ne kadar zor olduðunu tahmin edersiniz artýk. Madem bizi bu kadar seviyor ve düþünüyorsunuz; o zaman mülakat sýnavlarýný kaldýrýn. Torpilin önüne geçin. Madem bizi bu kadar seviyor ve düþünüyorsunuz; o zaman ekranlarý karartan ve her köþe baþýna çöreklenen gerici cemaat ve tarikatlarý temizleyin.
     Haydi diyelim ki uzun vadede gerçekten yeþil küremiz için faydalý bir hareket olsun poþet meselesi. Ýyi de kardeþim yirmi beþ kuruþ ücret kesmenin manasý ne? Bunun on beþ kuruþu devlete dolaylý vergi gibi gelir kazandýrdýðýna göre kusura bakmayýn ama ben bu iþte de diðerlerinde olduðu gibi bir bit yeniði ararým. Güya ekmek fiyatlarý sabit tutulmaya çalýþýyor. Dört poþet bir ekmek… Bu nasýl bir perhizdir?