Mezar sessizliðine bürünen bir yalnýzlýðýn kelimeleriyle anlatacaðým seni
Kana karýþmýþ bir aþk’la,
Ve aþk’la can bulan bir ölümle..


Seni sana anlatacaðým
Kayýp bir alemin sana çaðýran sesini
Ve düþündüðümde seni , dört boyutun nasýlda þekil deðiþtirdiðini..

Uçurumlarý düþün
Þah damarýndan kesilmiþ bir aþk’ýn boþluða sarýlýþýný..
Bütün acýlarýn þahidi olan zamaný
Ve hala inanýyorsan Tanrýyý..

Seni sana anlatacaðým
Gözlerinin , rahme düþmüþ bir cenin gibi neden içime tutunduðunu
Iþýðý, havayý yara yara gelen bir hançer gibi ansýz saplanýþýný..

Kelimeleri düþün..
Kelimelerimi..
Ölüme koþan atlarýn önünü kesemeyen bir rüzgar gibi kifayetsiz kalan cümleleri..


Karanlýða çevir yüzünü
Sudaki aksine
Ve içindeki ateþe..


Seni yokluðuna haykýracaðým
Kelimelerin gücü yettiðince..
Topraðýn kustuðu bir ceset gibi sýðmayýþýný içime..

kayýp mezarlar kadar korkutan gizemini anlatacaðým sana
kurþunu olmayan gözlerinin neden içimi kan revan ettiðini..
iklimine esir bir yaprak gibi þimalden garba sürükleniþimi..
ve
zamanýn izafiyesini..


Düþün sonsuzluðu..
Sansürsüz çýðlýklarýn doldurduðu boþluðu
Ve adýnýn geçtiði her yerde neden aðýz dolusu sustuðumu..

Þimdi dön yüzünü..
Vahþi kýsraklara
Yaþlý kayalara deðen rüzgarlara dön..

Ýsme cisme bürünemeyen acý göz yaþýyla süzülüyorsa yanaklarýnda,
Terk ettiðin mevsim tekerrür ediyorsa
Ve adým siliniyorsa yazgýndan..
Sebebi artýk sustuðumdan,
Kana karýþmýþ bir aþk’ýn ölüme can bulmasýndan..



vedalý kadýnýn yoluna çýktýðýmý bilemezdim;
bilseydim;
yine de gülümserdim sana
eminim...