Geceden koyu bir sessizlik dökülüyor parmaklarýma,

Sesimde küskülü bir çocuk iç çekiyor derin derin
Her an infilak edecekmiþ gibi tedirgin þehir
Ýstiklal'de bir kýrmýzý aný
Gözlerimin gözlerine ilticasý

Caddelerden akan nedir yaðmur mu?
Yoksa yaðmur kývamýnda sesin mi?

Düþlerde ellerim üþüyor,
Bayram yaklaþýyor ellerim daha bir sýzýlý üþüyor
Yoksa
Ellerimin üþümesi yaðmur kývamýndaki sesinden mi?
"Bu bayramda boynumuz bükük kaldý yüreðim
Haydi yüklen omzuna hicranýný
Bu þehirden geçip gidelim"
Yüreðim bir tel örgünün kuduz diþlerine asýlý
Yüreðim bana saðýr
Yüreðim bana yabancý.

Çaðlar akýyor kelimeler vadisinden
Ýmkansýzdýk'la baþlayan
Ve sonu gelmeyen cümleler kuruyorum
Dilsiz sayfalara.
Birbirine sevdalý iki imkansýz,
Biri yaðmura yazýlý,
Diðeri güneþin metresi

Sen, hep uzaktan seyrediyorsun
Yamalý umutlarýn gündüze akýþýný
Yüzünün bir yarýsýný karanlýk zapt etmiþ
Esirsin çizipte geçmiþ zamanlarda,
Derin bir ahla anýlan boynu bükük karanfillere,
Saçlarýnda yaðmur sonrasý toprak kokusu
Avuçlarýnda liðme liðme bir güven.

Ben, araladýðýn kapýnýn
Cýlýz nefesinden soluyorum hayatý
Göçüyor aðýr aðýr gökyüzü
Saçlarýmýn altýn sarýsýndan
Devirip kirpiklerimi yanaklarýma
Kandýrýyorum "özlem kýrmýzýsýný"
Ayný sokakta buluyorum seni intihar dönüþlerimde
Bulut mavisinde Yemen Türküsünü söylüyor yetimliðin
BÝldiðin tek türkü bu
Gidenler dönmüyor, dönenlerse unutmuþ...

Sözün bittiði yerde
Kesik bir kol gibi yarým ve yaralý gülüþün
Kendine sustuðun her surette
Ýzi kalýyor manasý kendinden derin gözlerinin

Sen susuyorsun, ölüyor martýlarý Ýstanbul'un
Haliç'e çekilmiþ vapurlar alnýndan vuruluyor
Galata Kulesi tozu dumana katarak
Çöküyor üzerine otobüs duraklarýnýn
Sen susuyorsun, içimden hasret trenleri geçiyor
Sahipsiz bir bavul gibi yapayalnýz
Kalakalýyorum þehrin en kalabalýk caddesinde
Sen susuyorsun, Ýstiklal'de bir tranvay
Pervasýz kahkahalarla linç ediyor bedenimi

Aralayýnca sýrrýn sýrlý perdesini
Karanlýðý aydýnlatýr, kalbin kör noktasý
Seni söylerim goncadaki hayale
Diner fýrtýnasý usumun , huzura demir atarým
Sonra þehir eskir, þehir uyur
Sen açarsýn gözlerini
Üç cümleyi þerh düþersin kainatýn sebebine
Ýfadesizliðinden utanýr alfabe...


4.02.2003