Görüldüðü gibi sömüren sistem içinde önce; “mülkün sahibi benim” diyen kiþi ile mülke ve mülkün sahibine tapým, TESLÝMÝYET ve saygýlama ortaya çýkmýþtý.

Ýkinci aþamada ise mülk sahibine saygý iliþkileri içinde “eþdeðer deðiþtirme deðeri” olmakla ortaya çýkan para ortaya konmuþtu. Para iliþkileri “eþdeðer bir deðiþtirme deðeri” olmaktan çýkarýldý.

Para ve para sahipliði giderek para sahibi olan para adamlýðý üzerinde, para babalarý dediðimiz kapitalci, ana paracý, sýcak para sahiplerini saygýlamayla paraya para sahibi kiþileri yücelten kutsama tapýmýna ve TESLÝMÝYETE dönüþmüþtü.

Öyle ki sýcak para kaçar, sýcak para küser, sýcak para kýrýlgan ekonomiy sevmez, severse de yüksek faizli maliyetle gelir gibi bir sömürü enstrümanlarý kutsanmaktadýr.

Dahasý hazinede beþ kuruþ çýkmadý deme kurnazlýðý içinde hileler vardý. Bu tuzaklar vergi gibi bizlerin kolektif görevimizi oluþan hazineden karþýlanmaydý. Tükenmez bir sömürü kaynaðýydý. Ne vergi alma tükenirdi. Ne de hazine tükenirdi.

Hazine tükendikçe vergiler artar. Vergiler artýkça hazine bereketlenir. Hazine dolar taþar. Siz de hazine garantisi gibi türlü hülleyle, hileyi þerriyelerle hazineyi bir iyi boþaltýrsýnýz.

Hazine garantisi, kaydýyla para babalarýna sömrülmenin ve sömürtmenin katakullileri ile sözde iþ adamýna geçiþ garantisi, yolcu garantisi, hasta garantisi, öðrenci garantisi verilmekle sömürü de ve sömürtme de hiç sýnýr tanýnmýyordu.

Tüm konu ürkek (!) nazik, narin ve çabuk küsen para babalarýnýn sorunlarýna çare aramak, siyasetlerin ana görev olmuþtur!

Oysa üretmek için kolektif emek gücü dýþýnda, ne sýcak para, ne kiþisi mülk sahipliði gerekli deðildir. Gerekli de deðildi. Siz üretime ve sömürüye bencil kaygýlar nedenle bu iliþki aðý üzerinde akýþ yaptýrýrsanýz, bunlar kaçýnýlmz olur.

Din ve lümpen din adamlarý her zamanýn hacý yatmazýy gibi davrandýlar. Bu tavýr içinde faize de harama da helale de çare buldular. Bir zamanlar meþru olanlar þimdi kalkmýþsa “geçen geçti” dediler. Akla mantýða uymadýðýndan, akla mantýða uymasý gerekmediðinden dinlerde çare tükenmezdi.

Dinlerdeki, çare tükenmezlikle, ulemaya danýþma vardý, istiareye yatma vardý, birine yüce tanrý sýfatý verip insanlarý konuþamaz edip susturma vardý, hülle vardý, kitabýna uydurmak vardý, hileyi þerriyle vardý, kapitalizme abdest aldýrmak veya kapitaliste tesbih çektirmekle kapitalizmin iþlerini yoluna koydurmak vardý. Burjuvayý hacca, umreye göndertmek vardý. Var oðlu vardý.

El 'i de Mamonu da küstürüp, gazaba getirip; din gibi bitmez tükenmez bir bolkajýn nemasýndan olmamak gerekirdi. Mazallah din elden giderse din adamý yüz binler olan lümpenler ne yapardý. Mülk sahipleri, bankerler ne yaparlardý? Öyleyse ne tas yansýn ne kebap yansýndý. Faiz haramdý, ama enflasyon oraný kadar faiz almakta da hiç bir sakýnca yoktu. Enflasyon oraný kadar faiz vermekte de hiç bir sakýnca yoktu!

Sorun çözülmüþtü! Enflasyon kadar faiz alan iþ adamý, enflasyon oraný kadar parayý faize veren banker veya banka veya burjuva rahatlamýþý(!)

Ýyi de enflasyon oraný neydi? Bunu kim belirliyordu? enflasyon neyin nesiydi? enflasyon nerede çýkmýþtý? Neye göre enflasyondu? Ýlk inþanýn ve üreten hareketin içinde enflasyon mu vardý. Enflasyon kadar faiz caizdir derken bilinç altýna enflasyon gibi bir sömürü aracýný meþru edilmiyorr muydu? Enflasyonu ekonominin olmazsa olmaz bir vaz geçilmezi kýlmanýn mesajý, bilinç altýna gönderilmiyor muydu?


Olsun zaten din ve dini ahit aklý ve mantýðý kullanmama üzerine ahit deðil miydi? Aklý ancak; El 'i ve El ‘in büyüklüðünü anlamak için, El’e anlama teslimiyeti içinde anlayacaktýnýz. Þimdi de dinin içine El ve Mamon iktisapla ENFLASYON AHDÝ girmiþti.

O halde aklý kullanmanýz, enflasyon ahdini anlamak kadarla olasýydý. El burada ne gibi hikmet gizlemiþti? Aklý kullanmak iþte ancak gizlenmiþ hikmeti düþünmekle olasýydý. Akýl kullanýlmasýn diye kýskaç giderek daha da darltýlmýþtý.

Hikmeti akýlla deðil kalp gözü ile görecektiniz. Mübarek kalp; vicdan oldu. Yürekli oldu. Anasý yürek yedirmiþ oldu. Merhamet oldu. Sýzladý. Merhametsiz oldu. gaddar oldu. Kalp gözü oldu. hissi kablel vukuu oldu, kalbimiz kan pompalayan bir "kalp" olamadý.

Ben de benim kalp gözüm kapalý olduðundan, sorgulamaya devam edecektim. Tamam, enflasyon ahdi iþ adamýnýn, bankerin iþine yarardý. Çünkü Faizi alan da faiz veren de faiz kadar kazýðý; hezen edip üreten tüketicilere doðru yönlendiriyordular.

Sömürenler için bunu anlarým da üretenin, tüketicinin enflasyonla ne iþi vardý? Din sel uzlaþýlýr ahit içindeki bahse konu olan faizi, almasý olamayan üreten ve çalýþan tüketici kesimin; hangi faizi ne faiz yararlanmasý vardý da ahde mutabýk olunuyordu?

Delinin zoruna da bakýn? Be hey gafil! Be hey zýndýk! El, üreten kolektif sistemi yaðmalamak için yavaþ yavaþ ýsýtýlan kurbaða gibi kolektif olana karþý özel mülk sahipliðine sizi alýþtýrmak için günlerce aylarca "Mülk El ‘indir demedi mi?

Mülkün sahibi El'dir. El mülkünü keyfine göre daðýtýr" demedi mi? Damaðýnýza bir kaþýk bal çalýp bu düþünceler içinde sizi yoðurmadý mý?

Bu tür düþünsel yumuþatmalar içindeki ilk köleci ahit te; üretenin, çalýþanlarýn, hiç deðilse kolektif bir mülk sahipliði vardý. Köle olacaðý dýþýnda yeni kabullendiði ilk ahit içinde kölenin (kaybedenlerin) ne yararlanacaðý ne ahit þartý vardý da þimdi durup dururken enflasyon ahdine çomak sokuyordun? Sen bozguncusun.