Bir tanem, yavrucuğum, ağlamaktan utanma!
Sen de kalp taşıyorsun, canlısın nede olsa.
Gülmek gibi ağlamakta mahsustur insanlara,
İçindeki duygular taşkınlaştığı anda,
Ağla sen yavrucuğum, ağla sen, kana kana.

Sevgiden, anlayıştan, uzak kaldığın zaman,
Şefkate, merhamete, muhtaç olduğun zaman,
Haksızlıklara karşı, güçsüz kaldığın zaman,
Dünyanın cefasından, bıkıp usandığında,
Ağla sen yavrucuğum, ağla sen, kana kana.

Haram helâl ayırmaz, hak gözetmez olursan,
Herkes hakka koşarken, sen yerinde durursan,
Her gün başka bir düzen, başka hile bulursan,
Onda gülmekten utan, kendine baktığında,
Ağla sen yavrucuğum, kendine, kana kana.

Abdullah Haktankaçmaz
ah6334@gmail.com
(Vaveyla adlı Şiir kitabımdan)