Sevgili Ýsa ve herkesin farkýnda olmadýðý, herkesin bilmediði "ortaklaþa baþlayýþ ile olan bir geçmiþ", El mana anlayýþýyla görünmez kýlýnmýþtý. El sütre görevi yapýyordu. Geçmiþ El ‘in gerisindeydi. El ‘den önce El ‘siz olunan, El ‘e ihtiyaç duyulmayan binlerce yýllýk bir kolektif geçmiþ vardý.

Geçmiþ El ile sütre gerisi olmuþtu. Sütre berisi ile sütre berisindeki olaylar ancak El ile anlaþýlýyordu! El ile görünüyordu. El, kolektif emeðe dair mülk sahibini anlatan söylemle kendi kendisini öne çýkarmýþtý.

Herkes çoban ve tarýmcý kültün köleci sistemine göre düþünce üretiyordu. Oysa köleci sistem öncesi zemin, ortaklaþa olan eylemle inþa oluþtu, Ortaklaþa olandaki tahrikle üreten kolektif yapýlar vardý.

Kolektif güç; bir türlü olan enerjiyi, birçok türlü enerjiye çevirdi. Bunu kolektif iþ kolu üzerinde kolektif bölüþmeli iþ daðýlýmý ile yaptý. Kolektif güç, bir türlü olan enerjiyi, iþleyimlerle çeþit enerji biçimlerine dönüþüyordu. Ýþleyim o günkü atölyelerle, iþlik te denen manifaktürler de, latifundialarda vs. baþladý.

Bugün bunlar sanayi, endüstri denen fabrika merkezlerine dönüþtüler. Ýþte kolektif yapýlar bu iþleyim ile oluþan kolektif iþlerge gücüyle (kolektif tahrik gücü ile) baþladý. Mucize kolektif iþlerge olan kolektif iþleyim ile kolektif motor tahrik (iþleyim) gücündeydi.

Yani mucize ve ileride kurulacak olan köleci tuzak, enerjiyi bir biçimden diðer biçimlerine dönüþen kolektif iþleyimle, kolektif iþlerge kuvvetini veren bir tür benzerlikle kolektif moto tahrik gücündeydi.

Kolektif yapýlar tekil doðal yönelim içinde olan iþlerge kuvveti, paydaþ kiþiler eylemi üzerinde birbirine dönüþtü. Kolektif yapý kolektif alanda iþlerge (tahrik) kuvvetini izole etti. Bu nedenle kolektif güç üreten kolektif iþleyimler gerçekliði ile vardý.

Köleci sistem iþte bu kolektif tahrik-iþlerge güce, vahiy dedi. El, gizlediði kolektif tahrik gücü üzerinde kendisine bir eylem alaný açtý. Kolektif iþleyim gücü vahiy söylemli örtü altýndaki, bu giz ile korundu.

Kolektif yapýlardaki iþlerge güç, kolektif irade, üreten kolektif gücündü. Köleci yapýdaki kolektif iþlerge mülk sahibinin huzur hakký olmakla kolektif irade mülk sahibinin iradesi olmuþtu. Mülk sahibi hiçbir þeye ihtiyaç duymuyordu. ve bu nedenle mülk sahibi kendisine ortaklar tanýmýyordu!

Ama gel gör ki mülk sahibi ortaklarý olan, ortaklaþan paydaþlarýn kolektif iþlerge gücüyle dönüyordu. Köleci kolektif iþlerge gücü de efendi mülkü olmuþtu. Köleci öznel irade paylaþtýrma iþini mülk sahibi köleci mantýða göre yapýyordu.

Köleci sistem, kolektif iþlemli (tahrikli) üreten kolektif zeminleydi. Köleci sistemdeki ürettiren ÖZNE, kolektif iþlergeye ve mülke sahip, öznel ahide dayalý iradeydi. Köleci sistem kendi arýzasýný, nesnel geri baðlaným yasalarýna göre çözmüyordu. Mal sahipli ürettiren özne (irade); ne üretimin bulucusuydu. Ne ürettirmenin bilicisi bulucusuydu! Yalýtan totem alan mucizesi olan bileþimlerle bunlar olasýydý.

Köleci sistemin sorun çözüm mantýðý köleci mantýkla köleci iradeye göreydi. Köleci irade, sisteme kolektif doðrulama yaptýrmamakla, kolektif iþlerge köleci sistemi Mazdeki koldan Zerdüþt’ün yolunu þaþýrmýþ çocuklarý yapmakla, bu söylemin içinde dile getirilen anlatýmýn payý, iþte böylesi bir anlamdý.

Çünkü köleci ortam, kolektif iþleyimle, kolektif iþlergeli zeminle ürete geliyordu. Ve geleceðe doðru El 'in paylaþtýrma yapan öznel mantýðýyla sömürülerek akýyordu. Köleci sistem; kolektif zeminle Mazdeki kolektif güvenceyi yok etti. Yok, olan kolektif güvencenin verdiði tedirginlikler nedenle kiþiler kolektif yansýmalý; kolektif bilinçle ve kolektif donanýmlý kapasitesiyle; köleci sistem içinde kendi baþlarýnýn çaresine bakar oldular!

Ýþte Ýsa'nýn “yün eðirip, ip dokuyup, miras edip te ne yapacaksýnýz! Babaya güvenin. Baba size bakar. Baba sizi giydirip, doyurur” demekle bilinmez kýldýðý noktalar kolektif güvencenin yok olmasýyla ortaya çýkan tedirginlikti noktalardý. Ve Ýsa'yý olduran düþünce de bu tedirginliðe baðlý, ezen ezilen süreçli mezalimlelerdi. Bu mezalimiler Ýsa ile iyi niyetli karþý duru içindeki köleci açýlýmlý özgecilikti.

Bizimde Ýsa ‘nýn "kýr zambaklarýna bakýn. Ne yün eðirir ne iplik dokurlar. Ama baba onlarý giydirip doyurur" dediði söylem ile bire bir örtüþen bir atasözümüz vardýr.

Bu atasözümüze göre "aðýlda oðlak doðsa ýrmakta otu biter." Ýþte bu tür kaderci teslimiyetin bir örneði de bizdeki bu atasözünde mahfuzdu. Bu atasözü yüzyýllardýr insanlarýn zulme razý olmalarýný, isteyerek veya istemeyerek kiþileri güdümleyen bir düþünceydi.

Yine buna benzer “kýsmeti olanýn kaþýðýnda çýkar” sözü de ayný tür afyon bir sözdü. Türümüz totemi bir alan içinde, kolektif üretim iliþkisi içine geçmeden; ne kaþýk vardý, ne kaþýkla verilen kýsmet vardý. Eðer bu gün herkesin bir kaþýk kýsmet payý varsa, bu pay ancak kolektif iþlerge üzerinde olanaklýydý.

Ne ýrmaktaki ot aðýldaki oðlak için bitiyordu. Ne de oðlak ýrmaktaki ot nedenle, öznel ve duygusal baðýntý ile doðuyordu. Ne de verili üssel rekabetle olunan düzen dýþýnda, kaþýkla verilen kýsmet vardý.

Enerji akýþý bizim duygusallýkla beslenme dediðimiz olgusal yol üzerinde çeþitlenen iþlergeli bir akýþ ve hareketle, üssü durumlar silsilesi ot olarak, oðlak olarak zýttý ve türlü belirimleriyle ortaya konuyordu.

Aslýnda bu sözdeki afili etki, köleci sistemle yaþanan köleci ezilmeler karþýsýndaki ortaklaþ razý olmanýn bezginliði olan anýlardý. Köleci sistem mülk sahibine özgü öznel iradeyle düzenlenmiþ keyfi ortamlardý.

Bu söylem keyfi ortamlar içindeki gözlemden, deneyden çýkarýlan akýllýca ama yine de köleci sisteme uygun teslimiyeti belirten söylemdiler. Ýzin verilen akýl buydu. Usluluk buydu. Mümin oluþ buydu. Ama bu akýl, mülk sahibine göre düzenlenmiþ ortamdaki tuzaða düþmenin aklýydý.

Köleci sistemle kolektif baþlayan kolektif üretim, kolektif zemine gizlenmiþti. Ortaklarý olan kolektif zemine de ortaklarý yoktur, denmiþti. Köleci dil, kolektif üreten temel zemin baðýna da þirk demiþti.

Köleci dil, kolektif zeminli söyleyiþleri unutturmuþtu. El ahdi içinde olan müminler, on emir içindeki “baþka ilahlara tapmayacaksýn” dendiði þirk söylemli yaptýrýmýn korkusuyla, tehdit edilir olmuþtular.

Unutturulan, karanlýkta býrakýlan tarihi gerçeklik içinde gizlenip bilinmesi istenmeyen tutum, kolektif iþlergeli güvenceydi. Kiþilere dönük kolektif güvence, þimdi efendilerin sömürü kaynaðý yapýlmýþtý.

Günümüzdeki çaktýrýlmadan söylenen kolektif güvencenin adý da sosyal yardýmlaþmaydý! Kolektif güvence sosyal yardýmlaþma adý altýnda söylenen yeni bir köleci dilin illüzyondu.

Sosyal yardýmlaþma temelde grup davranýþýdýr. Grup davranýþý doðada saðlama yapa sürecinin parça unsurudur. Oysa kolektif güvence, grup davranýþý deðildir. Kolektif güvence üreten iliþkiye katýlmakla, üreten iliþkilerin temel davranýþýdýr. Sosyal yardýmlaþma köleci yapý içinde sömürüyü gizlemekle, sömürü ortamýný sürdürmekle dinlerin ortaya koyduðu sadaka kültürüdür.

Tekil kiþinin davranýþýnda hiç bir güvence yoktur. Bu nedenle tekil kiþi davranýþý hep ürkek, tedirgin ve kaygýlarý yüksek olan bir fiildir. Grup davranýþý bire bir iliþkiyle sadaka veren deðil; bir enerji biçimini diðerine dönüþen sosyal davranýþla çok sýnýrlý ve cýlýz bir sosyal güvence saðlamasý ortaya koyuyordu.

Köleci sistem içinde kolektif güvence, üretim gücü ve üretim nesnesi; efendilere sömürü kaynaðý yapýlmakla, kolektif olan paylaþma süreci yok edilmiþti.

Köleci sistem içinde yok olan kolektif güvence, kiþinin yarýn endiþesiyle mal ve para biriktirip bunu kendi evladýna miras býrakýp; kendi kiþisi güvencesini kolektif güvence yerine koymasýyla, vardý.

Ýþte günümüzdeki zamaneler, köleci sistemle yok edilen kolektif güvencenin, geçmiþle olan anlam iliþkisini köleci sütre nedenle kuramýyorlardý.

Duyarlýlar, etraflarýnda kol gezen adaletsizliklere bakýyordular. Adaletsizliði düþünüp yorumluyorlardý. Adaletsizlikler köleci mantýk içindeki vaat edildiði halde, ahit edildiði halde, yerine getirilmeyen bu vaat ve ahitlere de adaletsizlik deniyordu.

Fikirler El sütresine çarpýp dönüyordu. Bu kýsýr döngü içinde oluþan adaletsizliklere karþý oluþan yorum düþüncesi ile Ýsa, insanlarýn acýsýný kendisine acý yapýyordu. Ýsa söylemli öðretiler zorunlu olarak köleci bir kolektif bilince dönüþüyorlardý.

Bu kabil söylemler de Ýsa inanýcý köleci bir ortak bilince dönüþürler. Saygý deðer kiþiler; köleci sistemin akýl sýr ermeyen gizlenmesi içinde bu iyi niyetle filizlenirler. Filiz vermenin beslenme kaynaklarý sýnýrlýydý. Ve bu sýnýrlar sadece köleci mantýkla oluþan, köleci sistemin para kaynaklý açmazlarýydýlar.

Zenginin mal biriktirip fakirler üzerine baský ve basýnç kurmasýndan tiksinen Ýsa "kýr zambaklarýna bakýn, ne yün eðirir ne ip dokurlar. Baba onlarý giydirip doyurmaktadýr" diyen söylemi içindeki Ýsa ezilen kiþilere karþý bir göz tokluðunu, öðüt olarak söylüyordu.