Madem El çalýþýn diyor da, biz de üretiyordu isek ya niye acýkýyoruz? diye soramazdýnýz! Çünkü böylesi bir soru þeytan iþiydi.

Þeytan da kovulmuþ olup kendisine mühlet verilendi. Þeytanýn akla getirdiði vesvese ve þeytanýn aldýðý kararlar ahit mühleti boyunca geçerliydi.

Eðer El isteseydi siz acýkmazdýnýz! Acýkmanýzý da El diliyordu. Þeytanýn sizi kandýrmasýný da El istiyordu. Þeytanýn istediði de El ‘in dilemesine göreydi. Görüldüðü gibi söylemler fasit daireydi. Kýsýr döngüydü.

Söylemler El ‘in kendi açtýðý yaralarý, kendisinin sarmasýna göre kurgulanmýþtý. Gerçek içinde hiç biri pratiðin iþleyiþine uygun deðildi. Olup bitenlere göre yakýþtýrma çýkarým ve modülasyonlardý.

Bu soyut ve kurgusal mantýða göre El ‘in rýzk vermenin takdirini yapmýþtý. Durum buysa sosyo toplum içinde rýzk takdirine göre olup biten kavgalar, cinayetler, kötülükler, hýrsýzlýkla-zalimlikler ahlaksýzlýklar vs. hepsi de El ‘in belirttiði takdir söylemlerinin üssel açýlýmlarýydý! Hepsi takdire baðlý gerçekleþmeydi.

Birine takdir olan zenginlikler ters taraftan takdir edilmeyen zenginliðe karþý takdir edilen fakirlikler olup; zengin, zenginliði elinde tutucu dalavere ve zalimliklerin üssel açýlýmýyla olacaktý. Fakir de fakir oluþtan kurtulmanýn, zenginliðe yönelmenin eylem ve düþüncesi içinde olacaktý.

Bu iki zýt düþüncenin potansiyelli durumu çatýþmacý bir üslup ortaya koymakla; öldürme, öldürülme, ganimet, yaðma vs.yi ortaya koyacak eylemlerin üssel açýlýmlarý olacaktýlar.

El takdiri ile ortaya konan bu türden çatýþmacý üslubun üssel ve çatýþmacý açýlýmlarýný veren karþýlýklar hep kýsýr döngü olan cevaplardý. El bu tür kýsýr döngü olan üssel açýlýmlara býkmadan, usanmadan ve de üþenmeden tek tek karþýlýk sözler söylüyordu.

Yalýtýma baðlanýmlar ihtiyaçlar hiyerarþisini belirlemekle içimizde duygu seli olup, dýþa doðru yönelici üssel açýlýmlardý.

Ýhtiyaçlar hiyerarþisi içimizde eþikler belirlisi bir sýralama güdüsü gibiyse de beliren þartlarýn basýncý nedenle birbirinin yerini alabilen durumlardý.

Ýhtiyaçlar hiyerarþiði yönelimler içte eþ anlý üssel belirimle eþikler yükselmesi ve eþikler düþümü gibi eylem kontrolleriyle dýþta acýkma, savunma, güvende olma, stresten kaçýnma, dinlenme gibi parçalý durumlar belirlisidir.

Acýkma ihtiyaçlar hiyerarþisi içindedir. Enerji saðlamasý olmadan savunma yapmanýz, düþünmeniz stresten kaçýnmanýz olanaksýzdýr.

Bir kere "bu bað iliþkisi" kurulduðu zaman da bazen korku açlýðýn önüne geçer. Sürekli olmamak kaydýyla sýralama yer deðiþebilir.

Ýþte insan onurunun açlýðýn önüne geçen tutumu da, bu bað iliþkisi ile olasý bir üssel açýlým olmakla gerçekleþirken yer ve iþlerge sýrasý deðiþebilmekle ihtiyaçlar hiyerarþisi içinde sosyo toplumsa eklemli durumlardandý.

Deðilse açlýktan gözü kararmakla, açlýðý tavan yapmýþ bir süredurum; mikrop kapacakmýþ, utanacakmýþ demeksizin, çöp varilindeki yiyeceðe SALDIRIR.

Bu nedenle onur, utanma vs. ihtiyaçlar hiyerarþisi içinde ama temel ihtiyaçlar hiyerarþisi içinde deðildir. Fakat temel ihtiyaçlar hiyerarþisi gibi davranabilir.

Enerji saðlama nedenle enerji saðlamaya yönelme olan açlýðýn belirmesi; dýþta kiþi-kiþi arasý en çok potansiyelle ve en çok organize oluþ eðimi olmasý nedenle, dýþtan enerji saðlama olan açlýk vurgusu öne çýkan inþa unsuru olacaktý.

Kolektif süreçler ve üreten toplumsal süreçler açlýk nedeniyleydiler. Yani kolektif süreç ile kolektif süreçli üreten toplumlar, açlýk nedenli ortaya konan davranýþlarýn açýlýmýydýlar.

Fakat açlýk toplumsal nedenle ya da üretimse nedenle ortaya çýkmýyordu. Yani bizler üreten toplumlar ve kolektif oluþumlar olduðu için acýkmýyorduk.

Milyarlarca yýldýr açlýk ortada cirit atarken, þunun þurasýnda on bin yýl öncesine kadar üreten bir toplum yoktu. Ýþte at izinin it izine karýþtýðý yerler; bizim kolektif nedenle, toplumsal nedenle acýkmadýðýmýz yerler olmakla, buralardý.

Anlamadýðýmýz þey El 'in de sýrf bu acýkmanýn doyma saðlamasý olma nedenle kurgulanmýþ olmasýydý. Kolektif oluþ ve toplumlar acýkmaya çare olan eylem ve uygulamaydýlar.

Toplum, içinde üreten ve üretenin kimsesi herkes olan "özne nesnel etkileþim belirlisiydi". Ama El toplum gibi açlýða göre saðlama deðildi.

El; Hamurabi, Ýbrahim, Nemrut gibi seçilmiþ kimi kiþiye göre beslenme kaynaklarýný daðýtan, çoðu kiþiyi de beslenme kaynaklarýnda yoksun kýlýp; bu muhtaçlýðý yalvartan öznel anlayýþtý.

El böylesi bir kolektif süreç enfeksiyonu olmakla üretimden sonra çok geliþmiþ bir üretim ve çok geliþmiþ bir üretimin daðýlma aþamasýnda sonra vardý. Yani El açlýktan çok çok sonra üreten iliþkinin üretim hareketi içinde daðýlýmýyla vardý.

Takas ve ittifaklar üreten iliþkili üreten hareketin üssel açýlýmýydýlar. Ýyilik, kötülük, ahlak, gasp, darp, öldürme, adil olma zulüm, sadaka, zekât vs. de El mana anlayýþlý düþüncenin kolektifçe üretilenleri, paylaþým asamasýn da El takdirine göre uygulamasý yapýlacak olan üssel durumun açýlýmlarýydý.

Yani El mana anlayýþlý üssel durumlar, þiþede cinin çýkmasýydý. El mana anlayýþýyla içilenin þiþe içinde durduðu gibi durmamasý olmakla; Pandora’nýn kutusu veya matruþka açýlýmýydý. Üreten iliþkiyi, üretim hareketini ortadan kaldýrýn; El de ortadan kalkar.

El üreten kolektif iliþkinin paylaþma aþamasýnda, aþýlmasý gereken en büyük ve yapay; ihtiyaç duyulmayan dirençti. Bu direnç ortadan kalkýnca "her þey þiþede durduðu gibi durmaya, þiþede (olukta, kaynakta) herkese göre akmaya baþlar".

Çünkü üreten iliþkinin baðlaným kurallarý El 'e göre, El 'in keyfine göre FAÝZLE deðildi. Üreten iliþkilerin açlýk gibi savunma gibi kendi baðlaným kurallarýna kolaylýkla ve en az dirence göre önünü açacak "üreten özne nesnel akýþa göreydi".

At izinin it izine karýþmýþ olduðu bu tür kýsýr döngü içerikli aldatma, yalan dolan sözler kapsamýndaki söylemleriyle El, güncel ortamýn koþullarýna göre faydacý-yararcý veya pragmatikle davranýyordu. El, ganimet istediði zaman; “El yolunda birleþin ve savaþýn” diyordu.

“El yolunda size öldürüþle kýsas söylendi”, diyordu. “El yolunda ölenlere, öldü demeyin” diyordu. “El yolunda canlarýnýz ve mallarýnýz cennet karþýlýðýnda satýn alýnmýþtýr” türü birçok sözleri El buyruk olarak söylüyordu.