Affettiðin zaman
Ayaklarýna kapanýp hüngür hüngür aðladým
Baþýmý yerden usulca kaldýrdýn
ve beni aþk denizine sevgi denizine daldýrdýn...

Daha öncesinde yerle bir olmuþtum
Bakýyordum da göremiyordum hayattaki incelikleri
Dizlerim titrerdi yolda yürürken
Kalbim kör kuyulara atýlmýþ yaralý bir ceylandý sanki
Habire kaza yapýyordum
Duvarlara toslayarak, engellere çarpa çarpa...

Affettiðin zaman
Kâinatta bir nokta olduðumu anladým
Acizdim senin karþýnda
Yýllar yýlý avare avare
Dolaþtým durdum pazarýnda çarþýnda...

Yaðmuru su zannederdim
Fýrtýnayý gök gürlemesini ceza
Güneþi, ayý ýþýk kaynaðý
Meðer hepsi birer ayetmiþ delilmiþ
''Bak bakalým''dedin önünde feza
Sonunu bulabilecek misin?
Yedi kat göðün sýrrýna erecek misin?

Affettiðin zaman
Hayat kitabýný yeniden aldým elime
Soluksuzca okumaya baþladým
Bir anda yüzüme renk geldi
Yüreðim daha bir coþkulu atmaya baþladý
Tam da gençliðime denk geldi...

Uzun geceler boyu düþünüp aðladým
Kimseler görmedi, duymadý senden baþka
Ýþte o hýzla
Bir dalýþ yaptým ki aþka...

Güzel cümleler kurar oldum hayata dair
Kelimeler anlam kazandý
Ýnsaný sevdim; en baþta da kendimi...
Biliyordum ki
Ýnsan nefsini ayaklar altýna alýp yendi mi
Mutluluðu da buluyor...

Affettiðin zaman
Kâinatýn bir efendisi olduðunu öðrendim
Benim ile adý ayný olan
Ýþte bundan sonra yüreðime her coþku ile dolan
Dünya'nýn diðer ayetlerine
Kediye, kuþa, karýncaya, kelebeðe
Ve bir sürü börtü böceðe
Gönül gözü ile bakar oldum
Sen ki beni aþkýn ile yakar oldun...

Bundan sonra
Senden baþkasýnýn önünde eðilmek yok
Ýyi ki varsýn Allah'ým...