Sene 1992. Sobadan gelen odun çıtırtıları arasında, herkes uyumuşken (aynı odada yatıyoruz hepimiz bu arada köy evimizde sizin tabirinizle müstakilde) televizyon kanallarında geziniyorken müthiş bir müzik sesi duyarak kanala odaklandım.
“FAR AND AWAY” yazıyordu.
Tom Cruise ve Nicole Kidman. Geleceğimin bu film olduğunu bilmeden başladım seyretmeye. Film ilerledikçe kanımda bilmediğim yıldırımlar ve gözümde çakmak çakmak ışıklar beliriyordu. En sevdiğim sahnesi Nicole Kidman’ın, saf Tom Cruise’u atının terkisine yani at arabasının arkasına tam öldürülecekken atıp gitmesiydi.
Amerika macerası başladı. Toprak, toprak ve toprak!
Şimdi benim öyküm başlıyor. Bir gün o saf bal böceğini at arabama attığım gibi kaçıracağım ve dünyanın en bakir topraklarında bir yaşam kuracağız. Hatta birileri beni öldürmeye kalksa bile, bıraksın öleyim. Belki onun sevgisinden ölmüşümdür. Ama benimle evlenmek isteyenin kapısına bırakmayacak beni.
Adımız Saf-Che. Çocuğumuz Boğaç Fidel ve bir gün o bakir topraklarda yuvamızı kurup tarlalarda ekin biçenlerin önünde alın teri için savaşacağız!