DÖN MEHMET


     Seni ne çok seviyormuþum, ölesiye özledim. Alýþkanlýk belki de. Hep yanýmda yakýnýmda ol istiyorum. Seslendiðim zaman yan odadan ses ver. Eviyenin yanýna diziverdiðin kirli bulaþýklar yüzünden kýzdýr gene. Her sabah düzensizce kapý arkasýna çýkardýðýn terliklerini tekmelemek gelirdi içimden. Olsun Mehmet, ben razýyým, yeterki sen dön bana.Her gün alýþýlmýþ bir törenin ayrýntýlarý gibi, terliklerini kaldýrmaya, buruþturup attýðýn pijamalarýný katlamaya razýyým. Yeter ki dön

     Her eþyada izin var. Seni öyle özledimki, iþten eve gelince bomboþ ve anlamsýz gelen evi, senin sevginin yuvayaptýðýný anladým artýk. Senin elin deðmiþtir diye koltuklara, bardaklara saygý duyar oldum. Seni öyle özledim ki her akþam televizyonun karþýsýnda oturduðun koltuða oturmayý adet edindim.

     Seni özledim Mehmet, kokunu özledim. Gittiðinden beri kim bilir kaç kere görünmeyen bir gözcüden utanaraksuçlu suçlu dolabýnýn kapaðýný açýp elbiselerini kokladým.

     Artýk sigara içmene, eþyalara sigara kokusu sindirmene de kýzmayacaðým Mehmet, özledim çünkü seni. Ben razýyým dumanýnla baþýmýn aðrýmasýna, midemin bulanmasýna. Yeter ki sen dön. Akþamlarý sen varmýþsýn da ellerini yýkayýp sofraya geliverecekmiþsin gibi iki kiþilik hazýrlýyorum sofrayý. Hep senin sevdiðin yemekleri yapýyorum. Dön Mehmet, dön. Yuvamýza dön.

     Anladým seni, kendimi de anladým. Evet kadýnýn yeri evi olmalý. Sen önemlisin benim için, biz önemliyiz. Belki... belki yakýn bir gelecekte o çok istediðinbebeðimiz de olur. O da önemli olur bizim için. Anladým Mehmet, evliliðimizin baþýndan beri anlatmaya çalýþtýðýn þeyi anladým. Toplumu yozlaþtran þeyin kadýnýn sokaða dökülmesi olduðunu anladým. Herkesin rolünü oynamasý gerektiðini, çalýþma hayatýnýn kadýnlýðýma mal olduðunuanladým. Seviyorum seni. Hiçbir akýntýya kaptýrmayacaðým caným kendimi. Ben evimde hürüm ancak. Anladým Mehmet, dön geri.