Sabaha diz çöküyorum,
Bedenimde bıçaklanan hatıraların yalnızlığı,
Aynalarım kırıldı,
Cam parçalarında sefilliğim,
Yüreğimi yalnızlık alıyor,
Yaşıyorum oysa,
Benki sana sesleniyorum,
Esir al beni ey gece,
Zehirle beni,
Tuz bas yaralarıma,
Sürükle yerlerde,
Yık kaderimin yıkılmaz kalelerini,
Ve benki,nereden bilebilirim kader buysa,
Geçilmez gül bahçelerinin,
Sensizliğimi anlayabileceğini,
Bilirim elbet,
Deliler gibi seveceğini yüreğimin,
Yüreğinde rehin kalan herşeyini,
Ve bak şimdi,
Dizlerim paramparça,
Denizim suskun,
Yağmurum yok artık benim,
Esir alınmış bir gecenin avuçlarında,
Zamanla yıkanıyorum,
Kendi dünyasına uyarlanmış bir sesle,
Yaklaşan mevsimi görüyorum,
Tutuyorum nefesimi,
Denize karışıyorum,
Bütün kapılar açık,
Beter bir ifadenin sonunda duruyorum,
Anlıyorum ey yüreğim,
Ey yüreğine canım verdiğim,
Gidiyorsun ya,
Bırakıpta beni kapkara bir sayfada,
Unutuyorsun ya,
Yıldızlar düşüyor sabahlarıma,
Yüzmeyi öğrendikçe,aşk tutuyor ellerimden,
Boğuluyorum,
İnanamıyorum,
Ve bil ki saçlarına rüzgarlanan her anda,
Bir yağmur tanesi saflığında,
Sana susuyorum,
Seni çok seviyorum...