Sözcükler garip; hatta resimler, semboller ya da melodiler...
Sanki söylemek istediğin hiçbir şeyi söyleyemiyorsun bazen.
Öyle dolu olsa da için.
Ya da öyle oluyor ki, biliyorsun en derinden geliyor...
Ama söyleyince hep aynı duyuluyor.
O yüzden söylemiyorsun hiçbir şey. Vazgeçiyorsun...
'En azından yanlış birşey söylemedim' diye avunuyorsun.
Ya da gereksiz bir fazlalık, karışıklık...
İyi de ediyorsun.
Ama korkmuyor musun? Söylemezsen nasıl bilecek başkaları.
Ve hatta, 'kendim de unutur muyum' diye korkmuyor musun, söylemezsen.
Anasayfa
