|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
15 Kasým 2003
Bir Bebeðim Olsa, Naylon!
Tayyibe Atay
demek seven birisin, demek takvim yapraklarýný saymayý unutan kiþisin...bir naylon bebekle s.......... |
|
ruhumun derinliklerinde ne vardý?.. ne çok sordum bu soruyu kendime!..her seferinde dipsiz bir kuyuya düþtü düþüncelerim...gün yüzüne çýkmak istedikçe dibe vurdum!..uzaklaþýp gitti ýþýklar... özlediðim tek þey deðildi elbet geçmiþe tutunmak. gene de aradýðým, özlemine düþtüðüm bir þeylerin orada olduðunu biliyordum. kurcaladýðým zaman, bir yýðýn objeler çýkýp geliyordu pas tutmuþ ama hepsi çocuk yüzlü... demek yaþayamadýðým, tadýna varamadýðým, dokunmak isteyip de dokunamadýðým eksiklerim vardý o çaðlara dair...ben bunun için yarým insandým!.. öznesi olmayan cümle gibi anlamsýzdým bulunduðum zaman içinde...yüklemimde yer bulamayan 'nelerin' özlemine düþerek yaþamýþtým bunca yýl...dile kolay, tam yarým asýr!..ya þimdi? þimdi ise çocuk olmak istiyordum yeniden...ne garip! yeniden çocuk olunabilir miydi hiç! dönüþü mümkün olmayan bir zamanla yarýþmamýþ mýydýk oysa...ne katmýþtý üstümüzden geçen zamanlar ömrümüze; hiçlik ve toplanan takvim yapraklarý... doðdum, büyüdüm, üredim, öldümden oluþan bir serüvenin kahramaný deðil miydik hepimiz...o halde neydi beni bunca çýkmazlara iten þey? buldum!..sevgisizlik... evet sevgisizlik!..merhabasýz yüzleþmelerin aðlayan yüzü...gitgide uzaklaþmamýz birbirimizden...ne zaman, nerede býraktýðýmýzý bilmediðimiz sýcaklýðýmýz...dokunmayan parmaklarýmýz, deðmeyen bakýþlarýmýz...halsiz-hatýrsýz geçen insan yanýmýz...sürtünerek soðuk duvarlara... aslýnda yanlýþ yada doðru oluþu deðildi saptadýðým þey!..saptadýðým þey; neden sevgisiz yaþadýðýmdý... iþte burada çýkmaz bir denklem oluyordum...x’ler y’lere, y’ler z’lere karýþýyordu..iþte burada geleceði bana karanlýk kýlan bulgular sýralanýyordu...yarýnýn yok olma korkusu!..savaþ, açlýk, ölüm... dokunamadan sevgilinin eline..”hey” diyemeden gökyüzünün mavisine, aðacýn yeþiline, suyun dalgalýsýna...kapanývermesi gözlerin!..”yok ya! ben onlar’ sýz olamam” diyebilmenin mutluluðunu duyabilmek içinse hayat; ne güzel!.. demek seven birisin, demek takvim yapraklarýný saymayý unutan kiþisin...bir naylon bebekle saatlerce oynayan kiþisin...çocuk umutlar çiçeklenmiþ yüreðinde...sen onlarý koparmadan koklayan kiþisin... boþ ver ellerinin boþ kaldýðýný... ya o umut çiçekler duruyor mu yerinde ayný güzellikte! menekþeler mor mu hala, çiðdemler sarý, papatyalar beyaz mý?..hani dudaklarýnýn renginden almýþtý þeftali çiçekleri boyasýný!..þaþ ve gör!..deðilmiþ deðil mi? bunu anladýðýn an, büyüdün güzelim!
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Yeni þiirin,uzun yýllar yazmama raðmen yeni þairiyim. Ýnternet ortamý sayesinde okuyucu önüne çýktým henüz. Ne kadar þair olduðumun yanýtýný ise okuyucuya býrakýyorum. Bayan yazarlarýn çok az olduðu bir ülkede,duygu ve düþüncelerimi,þiirin ruhu okþayan ,elleyen tarafýyla anlatmaya çalýþýyorum.
Etkilendiði Yazarlar:
Ahmet Arif,Behçet Necatigil,Nihat Behram...
|
|
|