Avuçlarýmdaydý cemre
düþürdüm...
Eteðine düþen karda
ben üþüdüm...

Kesemdeydi aþk tohumu avuçlamýþtým
oysa daðlardaki çiçeklerden toplamýþtým…

Bir atmaca savurdu beni
kartal bakýþlý tanrýlar görmedi bile
hüzünlerde boðuldum da
þahinler yemedi etimi bile...

Ýçten içten yandým cemrem nereye düþtü diye
gamzelerindeki tebessüm çukurundu
beni urgan halatlarda çektikleri
bendim mancýnýk'a koyup fýrlattýklarý
kýrdým ellerimle urganý kesmeyen kýlýçlarý...

Tohum topraða düþtü
cemre kucaðýna, hey þair
kardelenler açýldý sinende gördüm
yeþerdi bilgeliðinde neyim varsa umide dair...

Kumrular ötüþüyor þimdi kapýnda
tavus kuþun renkleriyle örtüþüyor
mevsim hýrsýzý serçeler çiftlesiyor dalýnda
dalýna konamadým gitti, ömür bitiyor...

Bunlarý bana söyleyecek
bir kumrum da olmadý
beyaz kanatlý bir güvercinim vardý
havada takla üstüne takla atardý
da, doðanlar caldý
þahinler yedi
sana afiyet
kartal bakýþlý tanrýlara mýydý
Bu lezzet, bu ziyafet....!

BirDeli
08.03.2004

Muammer Çelik