Her şeyimdin; ve, hiç bir şeyimsin..

Evet, şimdi yüreğimin derinliklerinden kopup gelen intizarı, aksediyorum kağıda..

Her ne kadar kalemim kan damlatsa ve yüreğim hasret damıtsa.. şu an; hiç bir şeyimsin..
Sanma bu sözleri söylemek, okunuşu kadar kolay.. hiç bir şeyimsin demek, başlı başına bir olay, bir devrim benim için. Arzularımı pâreledim bu duruma gelmek için, heveslerimi kuruttum yeryüzünün en hararetli sahralarında, ve sana olan bağımlılığımdan kısmen de olsa kurtuldum. Kısmen diyorum, çünkü nasıl bir balık, kısmen özgürse 3,5 karışlık akvaryumunda, ben de kısmen özgürüm 3,5 santimlik benliğimde..

Bu odayı senden kurtarmak da kolay olmadı.. yeniden badana yaptım duvarları.. hatta mobilyaların dışında, yerde ki halıyı bile değiştirdim.. sırf sana hiç bir şeyimsin demek için..
Eşyaları değiştirmek kolay oldu.. lâkin anıları değiştirmek; hiç yaşanmamış gibi davranmak, geçtiğin yolları görmemezlikten gelmek, maziyi silememek ve.. geceleri kafamı yeni yastığıma koyduğumda gözlerimi kapayamamak.. ne ızdırap buseleri koydu alnıma, ne yıkımlar yaptı içimde, düşünebiliyormusun?!

Sana hiç bir şeyimsin diyebilmek için, en isyankâr.. en ayrılık kokan şarkıları dinledim. Hiç bir şeyim olduğunu yazdım günlüğüme defalarca.. sigarayı bıraktım, bir ihtimal sen içiyorsundur diye.. yetmedi.. yine de içimde bir yerler de, belirsizlik dalgalarına karşı koymaya çalışan ümit yelkenlisini, batmaktan kurtaramadım..

(….)

Bir ahde vefasızlığın beni ne hallere düşürdüğünü, nerelerde süründürdüğünü görebilseydin.. Bir bilseydin, nasıl utanç duyduğumu, sana tam kalbimle hiç bir şeyimsin diyemeyişimden.. Hiç kimseyi sevmedim, sevemedim senin kadar, ve hiç kimseden nefret etmedim, senden ettiğim kadar..

Bu yazımı eline geçmesin diye yırtmalıyım.. şayet senden başka tanıdığım yok diye, yine de sana getirirlerse, bil ki hiç bir şeyimsin.. bu satırlarımı kaderin bir cilvesi olarak okuyor olursan, bil ki hiç bir şeyimsin.. evet hiç bir şeyimsin.. hatta seninle hiç bir ortak özelliğimiz de kalmadı.. hepsini kaldırdım ortadan.. en büyük ortak özelliğimiz olan yaşamak bile, söz konusu değil artık, çünkü bu satırlarımı okuduğun şu an; sen yaşıyorsun.. ben yaşamıyorum..

Hiç bir yerde buluşmamak üzere..

“Hiç bir şeyin..”