Eskiden daha kolaydý dýþarý kaçýþlarým
Ve eski bir topun peþinden koþturmacalarým,
Yemek vakti gelip de, üstüm baþým toz içinde,
Eve geldiðimde, ne de tatlýydý azarlanmalarým,
Yine çaðýr annem sesini özledim,
Bak üstüm baþýmda temiz,
Söz hemen geleceðim,
Ama nedense birþeyler eksik....

Evde hep eksik çýkardý misketlerim,
Ve hep bir ýslaklýk olurdu omuzumda,
Çünkü hiç düz gitmezdi misketler,
Dizlerimi koyunca evimizin karþýsýndaki parkýn topraðýna,
Ve hep þehit düþerdim su tabancasý savaþlarýnda,
Þimdi misketlerim cebimde hemde bir sürü,
Ve yenilmiyorum artýk su savaþlarýnda,
Ama nedense birþeyler eksik....

Pazar sabahlarý elimden tutup sahile götürürdü dedem,
Ve akþam üstü esir olurdum televizyonun karþýsýndaki o koltuða,
Hep üzülürdüm yüz vermedi diye Þakir Abiye Perihan Abla,
Artýk pazar günleri tek baþýma sahile gidebiliyorum,
Ve de esir olmuyorum akþam üstleri o televizyona,
Hadi bir sefer de elimden tutup sen götürsen dede, hadi bak, aðlarým ama....
Ve galiba Þakir Abi de usandý Bizim mahallenin Perihan Ablasýnýn nazýna,
Ama hep birþeyler eksik.....

Hadi babacýðým çaðýr yanýna beni, sarý saçlarýmý okþa,
Bak derslerimi de bitirdim, çantamý da hazýlarým hadi seslen bana,
Belki biraz büyüdüm ama, iþte ben o çocuðum,
Saçlarýma bakýn, gözlerime bakýn, ne olur inanýn bana...
Özledim iþte, anlasanýza,
Halacýðým getir doðum günü pastamý lütfen,
Altý mum söndürmeye yetmiyordu o zaman nefesim,
Ýki seferde söndürüyordum hepsini anca,
Þimdi yirmialtýsýný birden söndürebilirim bir haykýrýþta,
Ama alkýþlarsa sizinle beraber teyzemle, dayýmda...
Yalnýz eksik etmeyin sevginizi bana bakýþlarýnýzda,
Evet hep birþeyler eksik ama,
Saçlarýmýn sarýsýna, yüreðimin durgunluðuna baskanaza,
Lütfen, anlasanýza........