Koğuşlara, akşam iner ranzalara


Koğuşlara, akşam iner ranzalara
Her askerin içinde
Özleme açılır birer manzara
Sesi duyulur hasretin,
Döner kış, kor yangınlara
Koğuşlara, akşam iner ranzalara

Yıldızlar konuşur, dil olur
Ay gök yüzünde gözlerle buluşur
Özleme tüten kalpler tutuşurda, tutuşur
Çığ düşmüş yürekler sevdalara koşuşur
Koğuşlara, akşam iner ranzalara

Perdeler kapalıdır
Ter kokusu yayılır
Ortada küçük bir soba,
Koğuşları tezekler ısıtır
Kapılarının önü karlarla kaplıdır
Her gönül sabaha
Sevda çekerek uyanır
Koğuşlara, akşam iner ranzalara

Susma söyle
Vatan için,
Atam için,
Sen için,
Deli gönül çağlar anam, memleket memleket için,
Gözünde yaş bağlansam
Aksam pınar olup yurduma,
Susma söyle
Vatan için
Anam için,
Sen için,
Koğuşlara akşam iner ranzalara

Kibar Tavasav


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.