sarı hayat

I

Sarı taksi idi,
Gelin arabası,
Oturdu arkaya,
Yanına da kocası.

Gözyaşları sessizce akıyordu,
Yüzünü örten duvağı ıslatıyordu...

Korkuyordu...
Üç ay önce babasının verdiği karar,
Yazgısı oluyordu...

Vermişlerdi;
On bilezik,
Bir kordon zincire,
Gerdanlık istemişlerdi,
Söz kesimine.
Kaynanası kem küm etmişti,
Bu kadar takı çok demişti,
İçten içe de beğenmemişti,
Zaten babalar karar vermişti,
Kim? Ne diyebilirdi?..



II

Sarı taksiler dizildi ardarda,
Baba evi kaldı arkada,
Uzadı yollar gözünde,
Gözü arkada kaldı,
Kelimeler dilinde...

Kesildi sesi soluğu uzunca bir süre,
Etmedi tek kelime...
Ne söylense he dedi sadece...

Koşturdu işe, aşa, telaşa,
Çekilirdi ne gelirse başa..

Aylar geçti içinde hareketler başladı,
Bir beşik,
Birkaç giysi hazırladı.
Bir öğlen vakti oğlu artık dünyadaydı.

Onun sesi şarkısı,
Hareketleri oldu tek yürek kıpırtısı ..

Sarı taksi ile başlayan hayatı,
Sapsarıydı...