Okşadın mı hiç gece yarısında
Böcül böcül bakarak yanına sokulan,
Soğuk ayazında şubatın ıslanmış
Bir sokak köpeğini?
Isıttın mı hiç yağarken sulu sepken karlar
Uyuşmuş soğuktan buza kesen ellerini
Üşüyen ılık nefesinle.
Oynadın mı hiç
Kartopu kardan adamla
Çocuklar gibi farkında olmayarak üşüdüğünün?
Sonra düzeltip altını kör bir bıçakla
Yeni aldığın ayakkabının,
Hiç sokaklarda kaydın mı?
Ya da paylaştın mı parçalayarak
Ufak ufak üşümüş parmaklarınla,
Yağmurdan ıslanan çatıdaki kuşlarla ekmeğini?
Ve içten öylesine yalansız
Söyleyemediklerini sevdiğine,
Her bakışında sana gülümseyen
Yeni açmış saksıda bir küçük ıtıra,
Begonyaya........
Oldu mu ki ondan öncesi
Var mı ki ölümden ötesi diyebildin mi?
Anlattın mı hiç sevdanı?
Kaç bahar geçti üstünden
Zamanı mı durup dururken habersiz
Alıp başını gitmeye kalkmanın,
Isınmış değil hâla yokluğunda üşüyen odam
Ellerim sonra başını koyduğun yastığım.
Zamansız sayısız baharlar bekledim dönmeni,
Bu gidişine ne demeli?
Açar mı sanırsın süzülüp mavilikte
Vurur mu boşlukta kanat,
Uçar mı sevinç içinde kırlangıçlar?
Ya serçeler söyler mi sanırsın
Sevda şarkılarını
Serçelere ne demeli?
Ya özlemle bekleyen tohumlar, taze filizler
Ne kadar dayanır susuzluğa?
Toprağa ne demeli?
Yağar mı sanıyorsun sen gidince yağmurlar?
Ya sokaklara,ağaçlara,kaldırımlara
Sonra bu kente, ya gecelere,
Gecelere ne demeli yokluğunda?
Ya son deyip uzun uzun kanatırcasına
Alıp da götüren başımdan aklımı,
Bu öpüşüne ne demeli?
Nereye koyarım senden sonra
Kanattığın dudaklarımı
Dudaklarıma ne demeli?
Yeter sanırdım oysa herşeye gücüm,
Sus derim susar konuşmaz dilim
Neyin nesi peki bu yaşlar dersen,
Yakıştıramadığımdan değil hani
Utanıp da erkekliğe,
Kolay mı ?
... Dağ gibi
.... Deniz gibi
..... Gözüm gibi işte öyle........
Gitmek isterken sevdam .....
Söz geçmiyor gözlerime
Gözlerime ne demeli?