Nasıl da severdim imkansız olmasan! Kulaklarına güller takardım, baharı getirirdim dünyaya. Ela gözlerinle ağlardım, kokunun rengini işitirdim sana her yanışımda. Bir kerelerim olurdu senden, son defalarımı çöpe atardım. Sana demlerdim şiirlerimi, gece yarısı senle uyanır, sabahları senli rüyalara yatardım. Sana doyasıya bakardım, bu kadar güzel olmasan. Ruhunu okşardım ellerimle, sana hayallerimden gemiler, uçaklar yapardım. Bugün dağa çıkardı gönlüm, yarın seni alırdı yanına. Tüm sözlerimi kurban ederdim yoluna, kanını alnına sürerdim. Gözlerimle konuşur, dilimle ağlamazdım. Kıyamazdım.

Nasıl da üzerdin belki beni, içip içip kanardım sana. Her bir üzgün tanemden şarap yapar yudum yudum içerdim. Senli sarhoşluklara dalardım. Sen mutlu ol diye salıncaklar kurardım, en yükseklere. Gökyüzünü maviye boyardım, bulutlarla adını yazardım. Kuşlara şarkılar öğretirdim, kışına yazı giydirirdim. Senle başlayıp, senle biterdim. Hayata sövmez, kaderle dost olurdum. Çatlakları iyileşirdi ruhumun, sen de beni severdin inan. Yapraklarımda dolaşırdın, serin rüzgarlarım olurdun, her gün eser dururdun garipliğimde. Hafif bir yağmur olurdun serinliğimde, damla damla, çisil çisil nem verirdin cömertliğinle. Kıyamazdın.

Nasıl da tiryakin olurdu tenim tutuklu olmasam! Yitirilmiş hafızamda, hissi yaşayarak ölürdüm. Mahsun bakışlarla çizerdim hüznün atışlarını. Zaman akamaz, sinir olurdu bize. Yıldızlar bizden alırlardı yansıttıkları ışığı. Yüzüne ben sürerdim, yüzüme sen. Her aynaya bakışımda yanımda busen. Çiçek olur sen açardım. Bir yelken açardım ela denizlerine. Saatim seni çalardı, hırsız tenin benimi. Bir sevda ikindisinde hayallerimle çoşardım, şuan olduğu gibi.

Ama biliyorum acı verse de, seni sevemem. Seni sevmek gülü dalından koparmaya benzer. Hem sen solarsın, hem acır yüreğim. Düşlerim ölür, düşsüz bir ben kalır sevenlerime. Su gibi ağır ağır süzülürsün yüzümde. Bende başlar, çok uzakta bitersin. Bense, elimde resmin, dilimde ismin, uzakları gözlerim. Ben ağlamayı sürdürmeden sen en iyisi benim uzaklarıma götür mutluluğu, ben uzaklarda da olsa bir mutluluğun var olduğunu bileyim yeter. Sen en iyisi git, git o mutluluğu öldürmeden! Sen en iyisi git, ben senin mutlu yaşadığını düşüneyim yeter! Benim yüzümü güldürmeden…