ihtimalin ötesinde seyrediyordu sessiz bir geminin sessiz rotası
tam yol ileri/ikircikli yolcunun huzursuzluğuna yattı şirretin nane molla kurallarına sığdırılan saatler
bir suç ortağının sırrına demir attı yalnızlık
açık kırmızı bir karanfil kokusu doldururken odayı/sensizlik keskin uçurumlarda
“la vie en rose” demişti Edith Piaf/gül sokaklarda çamura bulandı
aç kulağını ve duy/herkesin kirlisi ortada
yılgın güçlerin yıkılmış kahramanı sol yanımda
astığım her takvim/bir yaprak düşürdü/ eskidi resimler
zıvanadan çıkan bir kedinin tıslamasına saklandı öfke
ıskalamaz artık saldırı/lokomotif yarına ayarlandı
daralan bir düş dünyasında/ırlar çağladı aynı sevdayla
şimal yıldızıydı yol göstericim kayıp anlarımda
içime bulut saklandı/puslu bir dünya sırtıma vurulan
iki hecede yiten bir aşka öyle çok şiir yazıldı
resimlerde ayrılık öyle çok anlatıldı
/laleler artık siyah/
ertelediğim hayatıma sözüm kalmadı
rapsodileri suskunluğun ruhuma kazındı/kırmızı bir rapsodi kulaklarımda
aldığım her soluğa şarap kadehlerinden döküldü sarhoşluğum
küçük bir hesaplaşmam kaldı kendimle
al kanların aktığı damarlarıma işleyen virüs oldu aşk(ın)
diken üstünde yazılan şiirlerde yitirdim aklımı
anladınız…deli bir şair muamması
incileri dökülmüş kaftanın taşıyıcısının kesilen başına sarılıp
rüya diyarlarda düş biledim düşmanlarıma
şahidimdir güneş/şahidimdir ay
ellerine kendimi bırakmıştım/hüzünlü bir Haziran ortası bastın üstüne yüreğimin
vuslat yok artık/eski bir şarkıdan eskimiş bir söz/söyleyemediğim
tek başıma…esen bir fırtına…ortalık darmadağınık
yıldızlara ulaşan sesi sessizliğimin
engin bir denizde yüzen bir balık/sahiller uzaklarda
nefretin içinden taşan öfkesinde sarpa sardı sözlerin büyüsü
istedin/sen istedin…sen
kimse bitsin istemezken/dursun istemezken masalların saflığını
ütopyamı kaybettim…şartsız bir kabullenişe yenildi sevda
tek kelime etmedim… “biten bitmiştir”
üşüyorum…sıcağın terk etti yüreğimi