Spor toplumun sosyal ihtiyaçlarından biridir.Ülkemizde spor yapmak,maalesef,bir ihtiyaç olarak görülmemektedir.Türk insanı spor yapmıyor,spor yapanları seyrediyor.
     Ülkemizde spor deyince aklımıza futbol geliyor.Yaşlısı genci,kadını erkeği futbol tutkunu olmuş.Voleybol,basketbol,hentbol gibi spor branşları futbolun gölgesinde yaşam mücadelesi veriyor.
     Türkiye’de futbol herkesin gözbebeği!...Futbol deyince de akla,her yıl zirve mücadelesi veren Fenerbahçe,Galatasaray,Beşiktaş ve dördüncü büyük olarak Anadolu’nun futboldaki en büyüğü Trabzonspor geliyor.
     Trabzon halkının futbol tutkunluğu her şeyin ötesinde…Bu adeta bir kara sevda…Trabzonspor şehrin her şeyi…İnsanlarımız futbolla yatıp futbolla kalkıyor.Trabzonspor’un kazanması,o haftayı bayram havası içinde yaşamak demektir.Bir de kaybetmişse o hafta hafakanlar basar insanı.Zaman bir türlü geçmek bilmez.
     Peki hemşehrilerimizin bağrına bastığı Trabzonspor’u ne kadar tanıyoruz?Bu hususta çok şey bildiğimiz söylenemez.
     Trabzonspor 02 Ağustos1967 yılında kurulmuştur.Ben 1970’te doğduğuma göre bordo mavili kulüp benden üç yaş büyüktür.Gerçi Trabzonspor kulübünün tarihini bir yıl daha geriye götürebiliriz.O zamanlar kırmızı beyaz formayı taşıyan Trabzonspor’un bir yıllık kısa tarihini de bugünkü rakama ilave ederseniz şu an itibariyle kulübümüz 38 yaşında olur.Fakat bu dönemde amatör bir ruh sözkonusu olduğu için futbol otoriteleri tarafından dikkate alınmamıştır.
     Trabzon’un en eski futbol kulüpleri İdmangücü,Martıspor,Karadenizgücü takımlarıdır.Bunlar Trabzonspor’un ilk yıllarındaki futbolcu ihtiyacını karşılayarak,altyapısını oluşturmuştur.
     Bu güzide kulübün teşkil edilmesinde rahmetli Osman Tomruk,Sebahattin Kundupoğlu,Dr.Bahri Çerbatoğlu,Ruhan Öngür,Süha Akçay,Ziyad Nemli ve değerli dostum Gazeteci-Yazar Refik Karaağaçlı Bey’in büyük emekleri geçmiştir.
     Trabzonspor,otuz yedi yıllık kısa tarihinde olağanüstü başarılara imza atmıştır.Bu süre içinde,yüzüncü yıllarını kutlayan İstanbul kulüplerinin başarılarını yakalayarak ,onların korkulu rüyası olmuştur.
     Bordo-mavili ekip bu kısa zaman diliminde tam altı kez Türkiye Birinci Ligi şampiyonu olmuştur.Bir o kadar da Federasyon,Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı kupası kazanarak müzesini zenginleştirmiştir.
     Türkiye’den ve dünyadan pek çok takımla yaptığımız maçlarda Hüseyin Avni Aker Stadyumu yüzlerce başarıya sahne olmuştur.Barselona,Liverbol,Aston Villa,İnter gibi dünya devleri Avni Aker’in yeşil çimlerine gömülmüştür.Bu takımlar stattan boynu bükük ayrılmışlardır.Hatta Dinamo Kiev gibi dünya devlerini deplasmanda yenme başarısını göstermiştir.
     Bordo-mavili takım en son 1984 yılında Mehmet Ali Yılmaz’ın kulüp başkanlığı yaptığı dönemde şampiyon olmuştu.O günden beri hep zirveye oynadık ama ipi bir türlü göğüsleyemedik.1996 yılında Fenerbahçe’yle çok kritik bir maç oynadık.Avni Aker’deki bu maçtan galip ayrılsaydık kesin şampiyon oluyorduk.1-0 öne geçtiğimiz maçtan yenik ayrılarak şampiyonluğu ezeli rakibimiz Fenerbahçe’ye hediye ettik.O zamandan beri şampiyonluğa bu denli yaklaşamadık.Bu yıl da(2004) deplasmanda 2-1 yendiğimiz Dinamo Kiev’e kendi sahamızda 2-0 yenilerek tarihî bir fırsatı kaçırdık.Bu maçtan 1-0 yenik ayrılsak bile tarihimizde ilk kez Şampiyonlar Ligi’nde oynayacaktık.Dinamo Kiev’i elimizden kaçırıp Şampiyonlar Ligi’ne veda etmemiz kulübü en az beş yıl geri götürmüştür.Bu aynı zamanda kulüp kasasına altı buçuk trilyonluk sıcak para girmesini sağlayacaktı.Bu da Trabzonspor’un tarihindeki dönüm noktalarından birisidir.
     Başarı inançlı olmayı gerektirir.Anlaşılan o ki Trabzonspor özgüvenini ve inancını kaybetmiş.Oysa geçmişteki başarılar futbolcular için bir motivasyon kaynağı olmalıydı.Son zamanlarda bölgemizin insanı olan Ziya Doğan(Gümüşhane kökenli) takıma bu ruhu kazandırma arifesindedir.Alınan güzel sonuçlar buna işarettir.Umarım güzel günler bizi bekliyor.Bu taraftarın uzun vadeli beklemeye ve sabretmeye tahammülü kalmadı.Şark güneşinin bir an önce doğup ruhumuzu ve kalbimizi ısıtmasını bekliyoruz.

     e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com