Þu bizim usta baþý kadar saçým olsa daha ne isterdim. Adama baksana hiç umurunda deðil saçlarýnýn olup olmadýðý . Neyse þurada ne kaldý ki bu ayki maaþýma. Þu saçý bir ektireyim diðer insanlar gibi bakýmsýz býrakmayacaðým , haftanýn tek günleri sola , çift günleri saða ve hafta sonlarý da yukarýya tarayacaðým , musluk suyu ile yýkamayacaðým özel olarak içme suyu alaýp öyle yýkayacaðým fiyatý normal bir saç için fazla pahalý olan þampuanlar kullanacaðým , çünkü benim saçlarým sýradan þampuanlarý kullanarak bu hale geldi diye düþünüyorum ,bir ara ne kadar saç telim var diye hergün sayardým acaba içlerinden biri daha eksil dimi diye ve her geçen gün bir az daha eksiliyordu.bir ara kalan saçlarýmý öne doðru tarýyordum bu sefer arkadakiler dökülmeye baþlamýþtý ne yaparsan yapayým tersi bir durum ortaya çýkýyordu,bir sefer peruk almaya ‘’ gittim satýcý buyrun ne bakmýþtýnýz ‘’ içimden ‘’ ne bakacam peruk satan bir yerde kuþbaþý alacak deðilim ya’’ dedim.’’ Kendi saçlarýma uygun peruk almaya geldim , bu peruklarda normal saçlar gibi bir süre sonra dökülmüyorlar dimi’’, yok efendim bu peruklar özel olarak Ýsviçre den geliyor ,bilirsiniz Ýsviçrelilerin ekonomileri peruk üzerine kurulu ve tüm dünyadaki peruk piyasasýnýn büyük bir çoðunluðu Ýsviçrelilere ait ‘’. Saçý olmayan insanlarýn buraya gelerek bu kadar aptal duruma düþmesine dayanamadým ve peruk almadan ordan tam çýkýyordum , adam arkamdan baðýrdý nereye gidiyorsunuz diye bende teyzemin Ýsviçre de yaþadýðýný ve ondan bir paket geldiðini belkide peruk olabileceðini söyleyerek çýktým. Ýnsan kendinde olmayan bir þeye sahip olacaðýný düþündükçe onun kýymetini nasýl bileceði ile ilgili hayaller kurmaktan kendini alamýyor , ama dur þurda ne kaldý bu ayki maaþýma….
Yýllardýr çok acý çektim bir çok ortamda saçým yok diye alay konusu oldum sürekli insanlardan kaçardým , daha ortaokulda saçlarým dökülmeye baþlamýþtý, lisedeyken okul müdürümüzün de saçlarýnýn üst kýsýmlarý yoktu o yüzden okuldaki arkadaþlar benimle okul müdürünün oðlu olup olmadýðým ile ilgili dalga geçerlerdi , meslek lisesinde okudum ve atölye dersleri çok daha zor geçerdi ne zaman iki metali birleþtirmek için kaynak yapmaya baþlasak hep ayný cümleyi kurarak dalga geçerlerdi ‘’ þu elektrotlardan biriyle arkadaþlar arasýnda topladýðýmýz herkesin üçer beþer kafasýndan ne koptuysa verdiði saçlarý senin kafaya kaynak yapsak nasýl olur ’’ ve kahkahalar. Yalnýzca bir ay bizim okulda kalmýþtý, o güne kadar gördüðüm en güzel þeydi yada ilk defa hayatýma TV de eski türk filmlerini seyretmekten baþka , seyretmekten bu kadar zevk aldýðým bir þey girmiþti , onu gördüðüm zaman diðerlerinin benimle dalga geçmesini duymuyordum sanki insaný hipnotize eden bir güzelliði vardý . Nerdeyse tüm okul, sabahlarý onun kapýdan giriþini görebilmek için en uygun yerleri arar ve onu ilk görüpte günaydýn diyebilmek için birbirimizle yarýþýrdýk , hatta okuldaki bazý kýzlar bile onu kýskanarak seyretmeye gelirlerdi , bazý yerler önceden daha geç gelen arkadaþlar için tutulurdu ve o , kapýdan girdiðinde sanki tüm zaman dururdu , çevredeki canlý cansýz her þey onun güzelliði karþýsýnda saygýyla susarlardý ve onun sabahlarý tüm okulun çevresinde yazýn akþamüstleri güneþin batýþý gibi anlatýlamaz bir görüntü gibi duran güzelliði karþýsýnda etkilenirlerdi. Yalnýzca yürürdü o okulun içine doðru , saçlarýnýn rüzgarda dalgalanmasýný izleyen ve onun gözlerini acaba banamý bakýyor diye merak eden bu kadar insanýn bakýþlarýna aldýrmadan.
Yalnýzca okuldaki öðretmenlerin sorduðu sorulara cevap veriyordu kimseyle konuþmuyordu belki de fazla burada kalmayacaðýný daha okula geldiði zaman biliyordu ve buradakilere alýþmak istemiyordu. Bu anlamsýz hayatýmýn tek anlamlý þeyiydi bir sabah bana günaydýn diyerek okula girmesi. O gün okulda müthiþ bir havam olmuþtu. Ve bir ay çok çabuk dolmuþtu bir sabah yine tüm okul bekledik ama gelmedi , sonraki günlerde bekledik gelmedi…….kaç yýl geçti aradan hala unutamadým onu ve belki bir yerlerde beni bekliyordur diye baþkalarýna saçma gelebilecek bir duyguyla boþ zamanlarýmda onu arýyorum belki bulurum diye , ama ilk önce biriktirdiðim þu parayla saç ektirmem lazým , doktor ücretin büyük bir kýsmýný öderken on gün sonra gel demiþti ve bu gün onuncu gün. Bugün maaþý alýp doðru muayenehanesine gideceðim bir kýsmýyla kalan borcu ödeyeceðim kalan kýsmýyla da onu aramayý sürdüreceðim.


Ýþte geldik , ama bu kalabalýk nedir ki , ne kadar çok saçý olmayan insan var burada ,galiba hepside bugün saç ektirecek diye düþündüm. Bir kiþiye sordum neden bu kadar baðýrýyorsunuz diye ‘’ doktor kaçmýþ hemþerim bizden aldýðý paralarla birlikte , bu kadar kel insanýn ahýný aldý hiç düþünmeden kaçmýþ adi adam’’ dedi
Ne yapacaðýmý þaþýrdým ilk önce sonra bende diðerleriyle bir süre baðýdým içimdeki ezilmiþlik duygusunu biraz olsun dindirebilmek için. Sanýrým hayatým tam bir þeye sahip olacakken farklý bir neden yüzünden geçirdiðim sýkýntýlarla geçicek diye düþünerek ve bu tür baþýma gelen kötü þeylere alýþtýðým için , kalabalýðý arkamda býrakarak oradan ayrýldým.