Sen’i bekliyoruz şimdi Ey Güzel İnsan,
Gözlerimiz geleceğin yollarda asılı
Ağıtlar yakar dilimiz,
Sensizlikten dem vururuz biz,
Bestelenmemiş bir umudun ismi sensizlik,
Bizler Sen’i arıyoruz,
Tamamlanmış bir sevdanın sonuydu gidişin,
En içli türküyü yağmur yüzümüze vuruyor ardından Sen’in
Sen nur-ı hidayet, Sen rahmet üstümüze..

Ama gel gör ki
Biz yağmura küskünüz
Sensiz yağmurları biz ne eyleyelim ki
Sensiz açan gülü, sensiz gelen baharı
Sensiz doğan güneşi
Sensiz yıldız kaymalarını…
Sen yaşayamazsan tüm bunları
Her yağmur damlası;
“Bunlar size haram olsun” demesin mi?

Sen’i özlüyoruz bizler
Ay her doğuşunda Sen’i soruyor gecelere
Güneş mahzun gülümsüyor yüzümüze
Ve suçlu indiriyor ışığını yeryüzüne,
Asırlık hasretler var yüreklerimizde
Firakın hasretin muallimi oldu
Bu hasreti bitirmek için gelmelisin,

Sen’i arıyoruz Güzel İnsan
Yürekler isyanda sensizliğe
Ayrılığın taşkınlaşmış, ölümlerden bile beter,
Güneş ve ay sözleşmiş sanki hasretinden hep ayrı gezer
Anlaşılan onlar da vurulmuşlar, onlar da tutulmuşlar
Bizim sana tutulduğumuz kadar,

Sensizliğin bir adı karanlık, bir adı hasret
Karanlığa nurun, hasretine vuslatın gerek,
Tüm bunlar Sen’i özlüyor
Biz yolunu gözlüyoruz Sen’in
Sen yeşil aşk, mavi umut, beyaz düş
Sen bize yaşam
Yağmura bile rahmet olan yine Sen,
Sen’i bekliyoruz en Güzel İnsan
Bizler Sen’i özlüyoruz
Bil cümle alem Sen’i gözlüyor
Yaşamın ta kendisi, canlar canı Sen’i.

Z a f e r ş ı K
2 0 0 1 M a l a t y a