sımsıkı sarıldı bebeğine
üşüyor ürküyor ve titriyordu
dantel örtünün motif aralarından izliyordu herşeyi

ilk değildi gördüğü sahne
yine içmiş yine dövüyordu annesini
sessizce ''yapma baba'' diyebildi
sesini duymasından korkarak

yüreğinin üzerinde bir kuş
durmadan kanat çırpıyordu
daha bir sıkı sarıldı bebeğine
''korkma bir şey olmaz''
annesinin sırtına yediği her yumruk
yüreğini acıtıyordu

usulca uzattı başını gökyüzüne baktı
hani annesi anlatmıştı ya
her şeyi yaradanı

seslendi tüm güçüyle
''ne olur kurtar annemi
bak sana bebeğimi vereceğim''
fırlattı tüm gücüyle yukarı
döndü bir kaç defa parandeler atarak bebek
ve çakıldı yere

korkunç bir ses duydu
çevirdi hızla başını
sıktı yumruklarını

bir annesine bir bebeğine
bir de yaradana baktı
ve öylece kalakaldı
ağlayamadı....

F_Y

09/OCAK/2005