anne anne! bak kalbim nasıl üşüyor
şu hayatın gözleri ne kadar tenha
bir ömür ki ah, pencerelere düşüyor
bir ah gibi soğuk sakin ve bedbinim
oysa her an kalbimde bir melûl Leylâ
yüzümde göçebe tebessümlerim.

bu ne vakitsiz keder, arsız umarsız
sırtımızda bin bela nasipsiz yeryüzü
gülebilsen belki de ansızın düşecek
hayat denilen sabırsız fukara hırsız
boş ver yüzümüz eskise de ne gam
Kalbimiz yaşamı yoran asi gökyüzü

Geçiyor bulutların arasından kaygısız
Biliyorum suya değmeyecek yine elleri
Hayat bir heves, ritimsiz renksiz nefes
Bir ıssızlık oluyor gülümsesek, karasız
Kim kaldıracak sokağa düşüyor yürek
Sokağa düşüyor bak, hayın ve serseri

Ah hayat; ömrüm, hoyrat sevgilim
Kuşları unutulmuş vakitsiz hazan
Bir kandil, bir kibrit, yağlı bir ilmek
Bakma şimdi kara gurbet gözlerim
Yarin dudağında ne biçim karanfil
Şehirlerimi kuşatan eşsiz borazan