Pranga mahkumu düşleri
Şeffaf duvarlarına yansır
Mum kokulu bir öğlen vakti
Geceye benzeyen
Ruhu gibi, güneşli…
Bir melek kanadına
Takılmıştır aklı
Parmakları kırmızı mumların
Bulamaç olmuş cesetleriyle
Yanarken, acı acı acı
Hisleri yok
Avuçları kurumuş
Ağlamaktan
Nasır tutmuş parmak uçları
Birikenlerin bedelini ödemekten
Sayfalar önünde yığılı
Kelimeler zihninde
Sesler duyuyor
İmgeliyor gözünün ardında
Hayatı…
Hayatı…
Hayatı…


Pranga mahkumu düşleri
Şeffaf duvarlarına yansır
Yasemin kokulu bir akşam vakti
Gündüze benzeyen
Kalbi gibi, karanlık…
İnceden bir mırıltıya
Takılmıştır aklı
Hiçlikten kopan kahkahalar
Zihnini sarmalayan, hıçkırık
Geleceğe inat
Gülümsüyor, dudakları yarık
Hisleri yok
Yükseliyor odanın içinde
Hiç olmadığı kadar hafif
Huşu, huzur, hüzün
Damlıyor gözlerinden sayfalara
Sesler duyuyor
İmgeliyor gözünün ardında
Hayatı…
Hayatı…
Hayatı…

Gizem OZAN ‘05