SÜRÜKLENİŞ...

1...

doğum...

güneş vurdu yüzüme
vuruldu bu ateşten raksta çehrem
o kadar eskiki hayata dair acım
doğduğum ilk gün ölümüm beklenir / bizim oralarda bazen ölüm beklenir
...ve ölüm gelir bakar yüzüme
bu bakışların daha yanacağı var
sofada kalır böylece adım
adım teslimiyetti / hatırladım
güneşi de sevdim yaz doğumunu da
kırk gün ağlayan anamın kırk damla gözyaşını da

istiyorum ki herkes ağlasın
temmuz sıcağı yakıyor toprağı
ben istiyorumki insanlar ve ağaçlar biraz ferahlasın
acım geliyorsa aklıma güneş solsun yüzümde...
yalanlar tükenince başımın üstünde
en mütebessim pişmanlıklarımın gölgesi aransın...

2...

ilk bakış...

ahşap kapıdan bir suret girdi
yedi yıl düş gördüm kendi adımda
duvarlarda ney sesi
içimde isyankar bir makamdı varlık
yedi bin yıl uyandım hiç uyku görmedim
saydam bir ömür sürdüm kendi adımda